Zingen in de Dordogne

Hier zing ik "het dorp" van Wim Sonneveld met Hein achter de piano

Als een verrassing kwamen er foto's tevoorschijn van een vakantie die ik met mijn gezin doorbracht in Frankrijk, in de Dordogne streek. Op een camping waar je een gehuurde tent kon betrekken. Dochter Joke was niet mee; zij was met haar toenmalige vriend Aernout een fietstocht aan het maken van Bilthoven naar Rome. Ik zat tijdens die vakantie best in m'n rats over die fietstocht over de Alpen; vooral die afdaling leek mij "linke soep". Tijdens die vakantie kregen we geruststellende berichten van Aernouts' ouders dat zij giroafrekeningen kregen van afschrijvingen uit Rome; ze waren dus aangekomen! In die tijd nog geen GSM en zelfs nog geen e-mail.
Maar de anderen brachten hun tijd door met zwemmen en met het deelnemen aan cursussen; Anneke deed een cursus fotografie; de jongens deden iets met pijl en boog en crossfietsen. Wat Arja deed weet ik niet meer; die was vast met nieuwe vriendinnen op stap.
Ik nam deel aan een weekje zingen en heb daar genoeglijke herinneringen aan. Ik had het liederenboek van Schubert meegenomen; de begeleider/docent was een professionele pianist en had geen enkele moeite met het begeleiden van "Die böse Farbe", uit "die schöne Müllerin". Ik heb dat op de laatste avond voor publiek mogen zingen en denk daar nog met veel genoegen aan. Ook zong ik samen met een andere meneer om en om een couplet van "het dorp", dat beroemde lied van Wim Sonneveld.