Ja hoor, de eerste aanwijzing dat het pad hier ook echt gemarkeerd is. |
Een echt GR paadje liep langs de helling richting klooster Kechrea. Volgens ROos wel te halen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Heen was misschien nog wel gegaan maar je moet dan ook nog terug en daar voldoende puf voor over houden. Eerst maar eens een paar uur en dan keren zo stelde ik voor. En dat deden we. Door olijfboomgaarden, door weilandjes met heerlijk geurende rozen, vogelgeluid waaronder de nachtegaal. Overigens zagen we nauwelijks vogels. Het was behoorlijk warm maar we genoten volop.
Onderweg een stukje brood met banaan en een tomaat, zo'n lekkere vlezige met een beetje zout erop.
Aan het eind vond ik - held - het wel een beetje eng worden. "Zullen we hier even van het uitzicht genieten", was het voorstel van Roos. Ik liet me niet kennen maar vond het een rot plek om te gaan zitten.
Roos in het veldje met rozen. Helemaal op haar plek! |
Doodsteil blijven staan en voorzichtig een foto gemaakt. Een smaragdhagedis die zijn naam eer aandoet. |
Op het weitje met de geurige rozen hebben we nog een keer gepauzeerd en genoten van de stilte en de lekkere atmosfeer; fijne plek om te zijn.
Weer terug gelopen en de steile afdaling naar het apartement, op naar een biertje op ons terrasje. En natuurlijk 'savonds weer inktvis in het dorpje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten