Recital in Vreeswijk

Informeel, na het concert v.l.n.r. Maurice, Karoline
en Robert, de gastheer van vanmiddag

Vandaag een recital van Karoline Hartman, mezzosopraan en Maurice Lammerts van Bueren aan de piano in het kader van de Vereniging "Vrienden van het Lied", afdeling utrecht. Het vond plaats ten huize van de voorzitter van de afdeling Utrecht; prachtig pand met een ruime muziekkamer met vleugel en een prima akoestiek. Altijd gezellig zo'n huisconcert en altijd van goede kwaliteit als het een concert van "De Vrienden" betreft.
Maurice hield een inleiding; het concert had als motto "An American dream" en omvatte vooral liederen die door Amerikaanse componisten waren geschreven of door componisten die in Amerika een nieuw of tijdelijk vaderland hadden gevonden. Het concert begon met liederen van Erich Wolfgang Korngold, een mij onbekende componist; in zijn tijd een wonderkind en inderdaad klonken de liederen wonderschoon; de moeite waard om eens wat meer van op te zoeken op Youtube.
Vervolgens Hans Eisler, een Duitse componist die tijdens WO II naar Amerika was uitgeweken vanwege zijn communistische sympathiën. Na de oorlog werd hij overigens direct weer terug gestuurd vanwege die zelfde sympathiën. De heimwee sprak uit de teksten; van de muziek had ik meer verwacht na wat ik van Eisler ken. We misten een beetje zijn lied over de Pflaumenbaum.
Jake Heggie was duidelijk de favoriet van de uitvoerenden; ook na de pauze zouden we nog van hem horen. Voor de pauze drie liederen, kinderliederen die over de maan gingen; leuke teksten en muziek waar je even aan moet wennen; niet echt heel modern maar een heel eigen karakter.
Als laatste voor de pauze drie eveneens kinderverhalen van Igor Stravinsky. Mooie muziek op Russische teksten. Knap uitgevoerd! Het klaterend applaus begeleidde hen naar de rust van de pauze die de toehoorders doorbrachten in de tuin achter het huis.
Na de pauze opnieuw Russisch werk, van Sergej Tachmaninoff met tekst o.a. van Tolstoj. Indrukwekkend en zeer goed uitgevoerd.
Vervolgens leuk werk van Bernstein en opnieuw liederen van Jake Heggie. Het programma was zeer afwisselend en prettig om te horen. Een welverdiend applaus leverde een heel geestige toegift op.
Tot slot een borrel in de tuin. Daarna haastten Roos en ik ons om de bus te halen wat precies lukte. Ik nam in Utrecht de trein en liep lekker door het bos naar huis terwijl ik nog wat nagenoot van het concert en van het mooie weer dat eindelijk was uitgebroken.