Jean-Antoine Watteau

Détal uit een krijttekening van Watteau

Na het bezoek aan de tentoonstelling in Alkmaar ging ik naar Haarlem, zo had ik het gepland. Eigenlijk hadden Roos en ik een stuk van het Maarten Van Rossumpad willen wandelen vandaag, maar het zou gaan regenen. Na het stuk in de regen, vorige week met Huib, had ik wel m'n bekomst van wandelen met regen. Als pensionado kun je het tenslotte uitzoeken en af laten hangen van mooi weer. Met regenachtig weer wachten de musea.
Onderweg naar Alkmaar en Haarlem heb ik de kunstkrant uitgeplozen en alle interessante exposities overgenomen om in een soort Blogagenda te gaan plaatsen. Zal ik nader uit gaan werken.
De expositie van Watteau bestond vooral uit krijttekeningen en enkele niet erg imposante schilderijen. Hij beheerste het tekenen met krijt wel heel goed; met verschillende kleuren bracht hij nuance en perspectief. Erg knap vind ik het om met enkele relatief ruwe streken een portret weer te geven. Opeen zag ik een pentekening en ik verzuchtte: "jemig, dat is net zo mooi als Rembrandt", maar toen ik op het info-bordje keek zag ik dat deze pentekening ook daadwerkelijk van Rembrandt was; die was toch wel een zeer groot kunstenaar!

Deze krijttekening van een wolvenjacht is niet van Watteau; deed me denken aan
de laatste fase van WO II waarbij Duitsland van alle kanten werde aangevallen en verscheurd

Er hing ook een tekening van Fragonard en dat is toch wel een klasse beter hoor. Ook de schilderijtjes van Watteau konden niet in de schaduw staan van wat ik van Fragonard heb gezien. Dom genoeg had ik die twee namen door elkaar gegooid toen ik Huib vroeg wat hij van deze tentoonstelling vond; Huib vond het maar matig en kon de krijttekeningen minder waarderen. Ik was voorbereid, vond de krijttekeningen erg mooi, maar de schilderijen die er hingen waren niet de moeite waard. Overigens heeft Watteau best mooi geschilderd, daar valt niets aan af te dingen! maar die hangen nu niet in Haarlem.
Heerlijk zo'n kunstdag; volkomen tevreden ging ik weer naar huis. Nog even snel een fitness rondje gemaakt voor de broodnodige beweging en toen lekker spinazie eten uit de tuin van Theo.

De toren van de St Bavo stak zo mooi boven alles uit dat ik hem moest fotograferen voor deze Blog