Met z'n drietjes aan het werk

Toen het nieuwtje weer een beetje van "opa" over was
moest er weer druk getekend en geknipt worden

Ik was door omstandigheden een tijd niet geweest en werd enthousiast begroet door het drietal kleinkinderen: "dag opa". Zelfs de kleine Sjoerd die inmiddels een hele peuter was geworden en niets baby-achtigs meer had zoals de laatste keer dat ik hem zag, was niet verlegen en noemde me direct "opa". Hartverwarmend. Meteen moest ik mee om het lievelingsboek van Gijs te bekijken; ik kreeg nauwelijks tijd om m'n jas uit te trekken; en zo hoort het ook. Op de bank gezeten kon ik een en ander uitdelen. Zo had ik een grote bak met schoongemaakte en klein gesneden aardbeien bij me. Ook bakjes en vorkjes, maar dat was overbodig want ze prikten met de vorkjes direct in de grote bak; de kleinste, Sjoerd was onverzadigbaar. Gelukkig was het ruim voldoende en bleef er wat over.
Ik had natuurlijk nog wat kadootjes bij me. Voor Gijs iets speciaals, meer speciaal voor mij dan voor hem vermoed ik. Op mijn zevende verjaardag kreeg ik van m'n vader een moeder een kinderbijbel. Die heb ik in het volgende jaar moeizaam helemaal uitgelezen; het lezen had ik waarschijnlijk nog maar net onder de knie. Ik vermoed zo dat die bijbel na die tijd niet veel meer is ingezien; mijn broers hebben hem zeker niet gelezen, en ik ook niet voor een tweede keer. Maar ik vond het wel wat hebben om hem door te geven; de kinderen van Arja en Walter worden katholiek-light opgevoed en zullen dus kennis gaan maken met de verhalen.
Gisteren had ik de bijbel nog eens globaal doorgenomen en tot mijn genoegen kwamen veel van de verhalen me behoorlijk bekend voor ook al ben ik vrijwel zonder bijbelse geschiedenis of andere kerstening opgevoed. Het christelijk geloof vind ik als filosofie wel bijzonder, althans de boodschap uit het nieuwe testament. "Dit boek gaat over de Here Jezus", zo overhandigde ik het aan Gijs die minder onder de indruk was dan ik; kan toch ook niet anders. Ben benieuwd hoe het dit oude boek verder zal vergaan; het handschrift van mijn toen nog zo jonge moeder stond voorin: "Van pappa en mamma voor mijn 7e verjaardag"; 1955; moeder was 29, bijna 2 jaar jonger dan Arja nu.
Gijs had ik lang niet gezien; als ik kwam zat hij steeds op school; vandaag was het de eerste dag van een vakantie en waren ze allemaal thuis. Ook Evi zit inmiddels op school, dus dat kwam goed uit. Met Gijs, ondanks dat hij inmiddels wel wat zwaar wordt Damespaard, Boerenpaard gedaan; had ik wel verwacht. Lekker joch! Evi trok een prinsessenjurk aan; echt een meisje. Toen het nieuwtje van "opa" af was gingen ze met z'n drietjes aan tafel "aan het werk". Deed me zo aan "vroeger" met m'n eigen kinderen denken, al die gebogen koppies druk aan het tekenen of anderzins. Ik heb er een foto van gemaakt die deze blog siert.
En intussen brood smeren, opruimen en wat een moeder zoal aan drukte heeft natuurlijk heb ik gezellig met dochterlief zitten praten, zelfs nog even in de tuin.
Zo halverwege de middag keerde ik weer terug naar huis; Sjoerd lag in bed; Gijs was een spelletje aan het doen op z'n iPad; Evi moest gek doen toen ik dreigde om haar mee te nemen. Ik werd uitgebreid uitgezwaaid en de glimlach kon ik niet makkelijk van m'n gezicht poetsen. Fijn om ze allemaal weer te hebben gezien.