De kleine Clemens

Bernd toont vol trots de producten uit
zijn eigen Garten, even verderop in
het Volkstuincomplex

Vanmorgen om 8 uur werd ik opgehaald voor het ontbijt in "der Garten" door Bernd, de zoon van Gerti; achterin zat zijn 6-jarige zoon Clemens. Het zou een hele familiedag worden vandaag, gelardeerd met veel eten en drinken; gefällt mir immer gut!". Clemens is een leuk bijdehand ventje geworden; communicatief en aanhankelijk. Hij moest vandaag zwemmen en oma Gerti en vader Bernd gingen altijd mee. En ik natuurlijk ook. Ik was niet zo gek om een zwembroek aan te trekken maar kon van buitenaf het schouwspel van zo'n vol zwembad met ouders en kinderen goed waarnemen; wat heb ik daar vaak aan mee moeten doen met mijn viertal; ik zal wat zondagen uitgevloerd thuis zijn gekomen van het smijten van kinderen; vaak gingen ook Maartje en Nienke ook mee zodat ik zes kinderen moest vermaken. Ik deed dat overigens best graag maar heb nu wel mijn portie zwembad gehad. Bibberend kwam het magere ventje uit het water, maar hij kon verdraaid goed zwemmen met zijn zes jaartjes.
Daarna een lekkere lunch bij Gerti in de tuin, buiten in het zonnetje aan een grote tafel bij de vijver met daarin enorme goudkarpers (had die ook wel gelust maar durfde dat niet te zeggen ha ha).
Bernd had zijn iPhone zodanig ingesteld dat ik die kon gebruiken als WiFi station. Kon ik alles uitlezen en beantwoorden voor zover nodig. Fijn met Bernd zitten praten; bescheiden kerel die ik al vanaf zijn jongensjaren ken; destijds hebben hij en Gerti in ons huis in Bilthoven gelogeerd terwijl Anneke en ik met de kinderen op vakantie waren; konden ze op het huis passen en gaan zeilen op de Loosdrechtse plassen. Ik heb toen ook met Bernd op de tandem gefietst; fijne vent.

Bernd, Polly en Clemens

Zo tegen een uur of drie kwam Dietrich, de vriend van Gerti en zo zittend rond de tafel ontstond een genoeglijk gesprek natuurlijk alles in het Duits; de verschillen tussen de talen werden besproken; allemaal zeilliefhebbers die regelmatig in NL komen om te zeilen en derhalve het NLs half verstaan kunnen. Overigens kan Gerti voortreffelijk NLs verstaan alleen niet goed spreken; maakt de conversatie voor mij wel heel makkelijk. Intussen stond Gerti "Kuchen" te maken voor de koffietafel; een soort aardbeienberg, bijeengehouden door een gelei en voorzien van slagroom. "Nimm noch mal ein Stück", en daar heb ik graag aan voldaan. Glaasje Moezelwijn erbij; gezellig! Ik houd erg van zo'n ontspannen familiesfeertje. Ook Polly, de vrouw van Bernd kwam eraan; ze had vanmorgen (zeer) vroeg op het vliegveld moeten werken. Ze knapte nog een klein uiltje op de bank.
De avond werd afgesloten met een grill maaltijd die er ook niet om loog. Clemens omhelsde me innig toen hij naar bed ging; hij mocht bij oma slapen en ik zou hem dus de volgende ochtend bij het ontbijt weer zien.
Bernd had speciaal voor mij zijn auto thuis omgewisseld voor zijn "speeltje", een omgebouwde klassieker, VW met een open kunststof opbouw, een buggy werd deze auto genoemd. Daarmee bracht hij me naar de flat; leuk hoor. En opnieuw viel ik als een blok in slaap.