30 mei 2017

El Bosque

Vanmorgen zijn we met de bus van Ubrique naar El Bosque gereisd. De avond tevoren hadden we met de ielepiel, c.q. de smartphone, maar zo langzamerhand aarzelend maar de "Personal Digital Assistent", PDA te noemen, een kamer geboekt in Hostal La Sierra in El Bosque. Het is toch allemaal wel verdraaid handig wat je kunt doen met zo'n klein ding en WiFi. En je hoeft je er helemaal niet continu door te laten storen merk ik nu ik het wat langer gebruik. Ik maak er nu zelfs de Blogs mee en dat scheelt me tijd!
Na aankomst gingen we eerst naar de VVV in de arena van El Bosque. Daar was een behulpzame dame die een kaart had met daarop alle wandelingen in het Natuurpark van Grazalema. Er was nog een andere meneer die een vergunning aanvroeg voor een wandeling ergens verderop, in een gebied met een beperkte toegankelijkheid. Hij bood aan om ons met de auto naar Benamahoma te brengen alwaar we een wandeling konden maken. Opnieuw zo'n ontzettend vriendelijke en behulpzame ontmoeting. Aldus geschiedde. We pakten onze spullen en we reden met deze meneer mee naar Benamahoma, net als El Bosque en Ubrique een echt bergdorpje.
De ruïne van de Moulin del susto waar ik tegen een vijgentak aanliep
We stapten uit vlakbij het dorp en de meneer wees ons een paadje omhoog alwaar we naar de Moulin liepen; de naam in het Spaans was de spookmolen; er gebeurden daar rare dingen kennelijk. Het wandelpad omhoog was mooi en ruig. We kwamen bij de molen en daar gebeurde inderdaad iets griezeligs; er was een vijgenboom met rare uitstekende takken en daaraan stootte ik mij zodanig dat het me bijna een oog had gekost. Mijn bril hield de tak tegen en een bloedend wondje op m'n neusbrug was gelukkig het enige gevolg. Ik schrok er nogal van, maar het was goed afgelopen.
We liepen terug naar waar we waren afgezet om te vervolgen met de wandeling langs de beek naar El Bosque. Maar, onvermijdelijk natuurlijk wel eerst weer iets gegeten, en wat ....... Op het menu stonden varkenswangen van wild zwijn; we hebben ons weer eens ouderwets aan de grond vast gegeten en Roos heeft zelfs nog een nagerecht genomen?! Dat belooft wat als we weer terug zijn.
In het dorp zagen we een plaquette waarop een dorpstraditie uit de doeken werd gedaan. Op grond van een gebeurtenis enkele honderden jaren geleden tijdens de reconquistadores oftewel toen de Islamieten Europa werden uitgedonderd heeft hier een gebeurtenis plaats gevonden die nu jaarlijks wordt nagespeeld. Hierbij vindt een vechtpartij plaats tussen twee partijden: de christianos en de muselmans. Het is de enige plaats in Europa waar deze strijd nog wordt gevierd, aldus de plaquette. Hoewel?!
En vervolgens de wandeling langs de beek terug naar El Bosque; opnieuw een paradijselijke omgeving; door het overvloedige water natuurlijk volop groen; het geruis van het water; watervallen; schrijverkens (Gyrinus Natans) in enorme aantallen. We genoten volop.
Aangekomen in El Bosque lekker opgefrist en nog een glaasje wijn gedronken ergens op een terras.
Zoek de verschillen. Gekke foto die Roos moest maken vanwege
mijn steeds meer opzwellende buik. Maar die Cruzcampo
meneer heeft een mooiere hoed vind ik.


Geen opmerkingen: