Over verwevenheid met de aarde

Zoals de mierenkolonie als een poly-organistisch individu is verweven met haar nest in de aarde, zo is de microbiologische wereld deel van de totale wereld.
Stephen Jay Gould spreekt over een wereldwijde laag van ongeveer 1 meter hoog, de wereld omspannend, waarin alle micro-organismen passen. Overal zijn micro-organismen. Hun functies zijn enorm breed en als collectief vormen ze één alles omvattend biologisch systeem dat alles kan van stikstof-fixatie tot onbinding, van methaanvorming tot foto-synthese. Je ziet het als mens niet, maar de microbiologische wereld is de omnipotente en ubiquitaire biologische presentatie van het leven, geheel geïntegreerd met de aarde. Een enorme dissipatieve structuur, in stand gehouden door alle denkbare chemische processen die energie leveren.

Alles bij elkaar vormt de microbiologische wereld een enorm auto-katalytisch kringproces, een complex zichzelf in stand houdend systeem. Fascinerend is de gedachte dat complexe systemen zich aanpassen en zich verder ontwikkelen, afhankelijk van de omstandigheden. Fascinerend vind ik vooral het fractale karakter alsmede de mogelijkheid van de gedachte-exercitie vooruit en achteruit in de tijd.

Deze week hoorde ik de vraag op TV of de mens nog steeds evolueert; iedereen speelde stommetje. Ik denk dat de mens zich heden sneller evolueert dan ooit. De ingreep op de levensprocessen en de selectie op wie blijven leven, c.q. deel blijven nemen aan de voortplanting was nooit zò groot als heden. De deelname aan de voortplanting bepaalt de eigenschappen van het collectief aan nakomelingen. Ik gaf al de voorbeelden van het eiland der kleurenblinden en sikkelcelanemie, maar ook de dikke polynesiër door eiland gebonden eigenschappen in het kader van de vetopslag bij overvloed voor bitterder tijden.

Maar even fascinerend of nog fascinerender is terug denken in de tijd.
Een complex systeem ontwikkelt zich en komt dus ook ergens uit voort; en waar komt die micro-biologische wereld uit voort?
Van micro-organismen, procaryoten naar eucaryoten naar multi-cellulaire "hogere" organismen kunnen we ons voorstellen.

Als je iets niet ziet, maar het moet er wel zijn, dan is het overal. In dit geval is het het aards gesteente; het is overal en het zijn mijns inziens voor een belangrijk deel de uitgevroren delen van het proces waaruit ook leven is ontstaan. Daarover het volgende.

Cruciaal is dat er 1 proces was in den beginne waarin een molecuul zichzelf exact kon copiëren. Daar is een complex omheen gegroeid dat zich daarmee ging reguleren. Uit dat molecuul is DNA voortgekomen en daarmee de regelende factor geworden qua continuïteit, hetgeen als dè cruciale factor in biologisch leven wordt beschouwd.

Het groene hart heeft geen koeien meer?!

Op 20 mei nam ik de trein naar den Haag voor m'n werk. Merkwaardig genoeg stonden er helemaal geen koeien in het weiland. Het zag er allemaal erg steriel en akelig uit. Dàn boer Dirk van zuivelboerderij Boom en Bosch in Groenekan; hij heeft nog ouderwets Maas Rijn IJssel vee, koeien die maximaal 25 liter melk per keer geven en die "zelfs nog hoorns dragen", of het normaal is om die beesten te verminken.
Ik ga daar in het vervolg mijn zuivel weer halen!

Boerderij Boom en Bosch

Op zaterdag 21 mei ging ik voor het eerst sinds jaren weer langs bij boerderij Boom en Bosch. Ik vroeg me af waarom ik zoveel jaar niet meer langs was gegaan.  Ik was er niet meer geweest sinds ik was gaan zingen bij Madeleine Ingen Housz met de Matheuspassion. Veel gebeurd in die tussentijd. Gezongen bij Maarten Kooij en nu in het Zeister koor.

Bij de eerste mogelijkheid ben ik inderdaad naar het leuke kleine winkeltje gegaan om zuivel in te slaan. De boerderij Boom en Bosch aan de provinciale weg, geopend op dinsdag en vrijdag van 12.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur. De zaterdag daarop ging ik weer en raakte aan de praat met Dirk. Ik zal eens foto's maken van de koeien en de boerderij.

Koop uw zuivel bij Boer Dirk en zijn collegae!

Op 20 mei nam ik de trein naar den Haag voor m'n werk. En inderdaad, er stonden helemaal geen koeien in het weiland. Het zag er allemaal erg steriel en akelig uit. Dàn boer Dirk; hij heeft nog ouderwets Maas Rijn IJssel vee (MRIJ) die maximaal 25 liter melk per keer geven en die "zelfs nog hoorns dragen", of het normaal is om die beesten te verminken.

Bij de eerste mogelijkheid ben ik inderdaad naar het leuke kleine winkeltje gegaan om zuivel in te slaan. De boerderij Boom en Bosch in Groenekan, Nieuweweteringseweg 194 aan de provinciale weg, geopend op dinsdag en vrijdag van 12.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur het gehele jaar door.