"Abschied" en ontmoeting

Vanmorgen, even voor acht uur, als afgesproken stonden Gerti en Clemens bij mij voor de deur van Gerti's flat om me op te halen voor het ontbijt in "die Garten". Zo rustig met z'n drietjes, gezellig binnen in zo'n eecht Duits hoekje om te eten. Koppie thee; brood met Aufschnitt en koffie toe. We hadden alle tijd want mijn Flixbus ging pas om 10.40 uur.

Clemens speelt zijn eigen spel op het dambord

Clemens zat zijn eigen spel te spelen met het schaak/dam-bord dat ik voor hem had meegenomen met de bijbehorende stenen. Gerti liet mij nog even alle resultaten van haar groentetuin zien; een paar groentekasjes met tomaten, koolrabi en andere groenten. En tot slot werd ik naar het Hauptbahnhof van Düsseldorf gebracht; ruim op tijd; er stond al een aantal Flixbussen te wachten op vertrek.
Ik nam aafscheid van mijn lieve nicht Gerti en kreeg een stevige omhelzing van de kleine Clemens die achterin de auto was ingesnoerd; wat een leuk en spontaan joch!
Al snel kwam de Flixbus naar Roermond e.v. er ook aan en ik slaagde er zonder problemen in om met mijn Smartphone in te checken. De laatste keer heb ik ontdekt dat je ook een saldo kunt aanleggen bij Flix; dat zou het regelen van een rit nog een stuk eenvoudiger maken; moet ik ook maar eens uitzoeken.
Onderweg in de bus kon ik met het uitstekende WiFi netwerk van Flix mijn post uitlezen en de krant even doornemen. Sinds kort heb ik een abonnement op Trouw via internet; geen papieren krant want dat kost je al gauw veel te veel tijd; verder kan ik die wel even snel doorbladeren bij de bieb.

Samen met nicht Gerti op de foto

In Roermond stopt de Flixbus niet bij het station, maar bij een zgn. outlet, een winkelcentrum waar overigens wel een stadsbus stond die mij naar het station bracht. En daar zat mijn Roosje in haar boek verdiept op mij te wachten; we zouden vandaag samen een etappe van het Pieterpad gaan lopen van roermond naar Odiliënberg.
Het was heerlijk wandelweer dus na een kopje koffie op een terras gingen we op weg. Dat had nogal wat voeten in de aarde; mijn GPS toonde tot mijn verbazing niet de etappe die in het boekje stond; had deze hier voor het station moeten beginnen, daar vertoonde de GPS niets?! Roos besloot onvervaard om dan maar via het boekje aan de wandel te gaan en even verderop vonden we wel de bekende wit/rood tekens van GR wandelingen. Maar deze aanwijzingen voerden ons helemaal de verkeerde richting op zodat we maar besloten om op het boekje te gaan lopen. Ik had er de pest in en vroeg me af waar het nou aan kon liggen.

Lekker de korte broek aan

Achteraf blijkt dat ook hier rond Roermond, evenals rond Doetinchem de route in de loop van de afgelopen jaren om de stad heen is gelegd. Nou ja, uiteindelijk kwamen we bij de Roer aan en verder was het een mooie wandeling. Eenmaal in Montfoort hadden we het wel gezien; al met al zo'n 15 kilometer en precies op dat moment reed de bus weg van de halte maar de chauffeur was zo vriendelijk om nog voor ons te stoppen. Al met al waren we al rond vijf uur in Roermond, een stad waar je niet gevonden wilt worden. In het parkje, onder de strenge blik van de hier geboren architect Pierre Cuypers hebben we nog even van de rust genoten. Roos had een dagkaart en kon door de middagspits reizen zonder extra kosten. Ze wilde ook nog verder lezen in haar bibliotheekboek dat morgen terug gebracht moest worden en ging op mijn aandrang eerder terug naar huis. Ik nam de Intercity van 18.27 uur en reisde ook in alle rust naar huis. Even de tas thuis brengen en toen naar Roos; hebben we tot laat in de tuin van de rust, de stilte en een biertje genoten. Fijne afsluiting van een heel fijn weekend en wandeldag.