Van Gennep naar Vierlingsbeek

Het Quint, een fraai natuurgebiedje

Ik schiet al heel aardig op met mijn "Pieterproject" en krijg daarbij steeds meer respect voor de twee dames die het idee kregen om een dergelijk langeafstandspad tot stand te brengen. Wat een klus moet dat zijn geweest! Het bevalt me ontzettend goed om zo'n doel te hebben; er is geen moment meer van: "waar zal ik nu eens gaan lopen?", het is gewoon duidelijk waar je een wandeldag aan zult besteden. Als het Pieterpad achter de rug is ga ik het Pelgrimspad van Amsterdam naar Zuid Limburg ook doen; misschien dat ik dan het allerzuidelijkste deel wel laat schieten; dat heb ik al zo vaak gelopen, maar zo'n duidelijk doel is wel een stimulans en maakt het beslissingsmoment overbodig.
Natuurlijk had ik geen zin om vanmorgen weer voor dag en dauw op te staan maar ik wilde wel de volgende etappe gaan lopen; het is zulk mooi wandelweer. Het is in deze zomermaanden ontzettend lang licht en nu wilde ik wel eens proberen om door de half zeven 'savonds grens heen te gaan. Vierlingsbeek ligt aan het lijntje van Venlo naar Nijmegen en dus kon ik van de trein gebruik maken. Eerst maar eens uitzoeken hoe laat die trein gaat en hoe laat ik dan op het station moet zijn. De eerste trein die ik met mijn abonnement kon nemen ging pas om 18.52; die van 18.22 valt net 3 minuten buiten het bereik van het abonnement en zuinig als ik ben, dan gaat dat feest niet door ha ha. De afstand die ik ging lopen bedroeg 15 kilometer, dat is ongeveer 4 uur lopen dus moest ik rond half drie in Gennep zijn, het beginpunt van deze etappe en dus om ongeveer 12 uur van huis; en zo geschiedde.
Aangekomen in Gennep realiseerde ik me dat ik hier veel vaker met de bus was geweest op weg naar Well waar ik overnachtte om op tijd op het Ryanair vliegveld Niederrhein te komen; zijn we al lang niet meer geweest nu je vanaf Eindhoven alle kanten op kunt met Ryanair en we ook meer met TUI en Easyjet zijn gaan vliegen.

Gezicht op de Maas vanaf de pont bij Afferden

De etappe van vandaag was afwisselend mooi en soms zelfs erg mooi; vooral het stuk vanaf de pontovergang bij Afferden naar Vierlingsbeek vond ik erg mooi. Onderweg voedde ik mijn microbioom - term uit het boek van Ed Yong - met vezelrijke bladeren van paardenbloem en af en toe een blaadje "Look zonder look". Roos en ik zijn helemaal los op wild plukken van voorjaarsgroenten; Roos gaat daar nog veel verder in dan ik en eet zelfs brandnetels; wil ik ook gaan proberen.
Uiteindelijk kwam ik vijf minuten voordat de trein zou vertrekken aan op station Vierlingsbeek, had ik een perfecte aansluiting in Nijmegen en was toch pas 2 uur later op station Bilthoven waar mijn fiets trouw stond te wachten. Het wordt zo langzamerhand wel een hele onderneming om begin- en eindpunt van de etappes te bereizen; het is steeds verder van huis.