Eigenlijk wil ik alle etappes van Noord naar Zuid lopen maar vandaag heb ik een uitzondering gemaakt. In Groesbeek is een molenwinkel waar Emmer meel - een heel oud korenras - verkrijgbaar is en daar heeft Roos haar zinnen op gezet. Ik ben niet zo gek op die oersmaak. Dus had ik mij bereid verklaard om naar de molenwinkel te gaan en 2 kg volkoren Emmer meel in te slaan voor Roos. En daar ga ik natuurlijk niet de hele dag mee sjouwen; 1,5 liter water vind ik al een heel gewicht met alles van de rugzak er nog eens bij en dan nog 2 kg; mij niet gezien.
Het was maar goed ook dat ik in Gennep begon, want het begin van vandaag, van Gennep naar het Reichswald, het grensgebied met Duitsland liep langs een uitgesproken saaie weg. Maar vanaf dat punt was het een verder prachtige etappe. Langs bloemrijke weiden, speciaal toegankelijk voor het edelhert, vogelgezang; ik genoot er ontzettend van. Vervolgens een klim naar het heuvellandschap met sprengkoppen en kleine beekjes. Lekker geaccidenteerd. We hebben toch aanzienlijk meer mooie heuvelachtige gebieden dan alleen Zuid Limburg begin ik mij te realiseren; we hebben echt een prachtig land. Het Oosten en het Zuiden zijn hier en daar behoorlijk heuvelig.
Uiteindelijk een bankje waar ik de meegenomen bonenhap heb opgesmikkeld; was inmiddels een beetje opgewarmd. Het laatste stukje voelde ik m'n voeten; ben toch niet zo gewend aan sandalen; met zand en steentjes gaan het pijn doen.
Uiteindelijk was ik al om 12.30 uur in Groesbeek en moest ik nog tot 13.00 uur wachten voordat de molenwinkel open ging. Daarna de bus en de trein en naar de fitness. Had ik met Roos afgesproken; haar fiets stond voor de deur, maar sporten, ho maar. Pontificaal lag ze op het zonneweitje van de heerlijke voorjaarszon te genieten. Heb ik toen ook maar gedaan.
Het was maar goed ook dat ik in Gennep begon, want het begin van vandaag, van Gennep naar het Reichswald, het grensgebied met Duitsland liep langs een uitgesproken saaie weg. Maar vanaf dat punt was het een verder prachtige etappe. Langs bloemrijke weiden, speciaal toegankelijk voor het edelhert, vogelgezang; ik genoot er ontzettend van. Vervolgens een klim naar het heuvellandschap met sprengkoppen en kleine beekjes. Lekker geaccidenteerd. We hebben toch aanzienlijk meer mooie heuvelachtige gebieden dan alleen Zuid Limburg begin ik mij te realiseren; we hebben echt een prachtig land. Het Oosten en het Zuiden zijn hier en daar behoorlijk heuvelig.
Uiteindelijk een bankje waar ik de meegenomen bonenhap heb opgesmikkeld; was inmiddels een beetje opgewarmd. Het laatste stukje voelde ik m'n voeten; ben toch niet zo gewend aan sandalen; met zand en steentjes gaan het pijn doen.
Uiteindelijk was ik al om 12.30 uur in Groesbeek en moest ik nog tot 13.00 uur wachten voordat de molenwinkel open ging. Daarna de bus en de trein en naar de fitness. Had ik met Roos afgesproken; haar fiets stond voor de deur, maar sporten, ho maar. Pontificaal lag ze op het zonneweitje van de heerlijke voorjaarszon te genieten. Heb ik toen ook maar gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten