 |
| Proost |
Na nog een hoofdstukje uit het onwaarschijnlijk boeiende boek "Schorshuiden" van Annie Proulx toch maar de sponde verlaten. Had ik gisteravond na thuiskomst nog even melk ingeslagen bij AH daar moest ik nu wel aan het traditionele bakken van de oliebollen beginnen. De buren hadden vol verbazing gevraagd of ik dan geen vette keuken zou krijgen?! Daar hoorde ik mijn moeder vroeger ook altijd over, dat was de reden waarom zij nooit oliebollen bakte met oudejaar. Anneke wel, al die jaren dat we op de Hoflaan woonden bakte zij de oliebollen op een recept van haar vader, mijn schoonvader Willem. Hij raspte er altijd een appel doorheen en dat maakt de oliebollen inderdaad bijzonder sappig. Doe ik dus ook maar dan in het heel klein met 200 gram bloem, 170 ml melk mespuntje zout en een koffielepel gedroogde gist, geraspt klein appeltje en 30 gram gesmolten roomboter en 50 gram rozijnen/krenten. Goed mengen en een uur bij 30 graden laten rijzen.
Dan afbakken in een pannetje hete olie.
Om middernacht begon het spektakel, niet te geloven wat er zelfs in zo'n relatief kleine stad als de Bilt wordt afgestoken, het leek wel zo'n ouderwets vuurwerk dat vroeger op 5 mei werd afgestoken in Amsterdam bij de Sloterplas, het hield niet op, met af en toe ook donderslagen of er een granaat ontplofte.
Klokslag 12 uur kusten we elkaar met de beste wensen voor het nieuwe jaar. Voor het eerst hield ik mij aan een oude voornemen en nam ik een borreltje van mijn oude destillaat "Everts' roem", vele jaren geleden gemaakt van pruimenwijn. Het destillatieproces had ik goed onder de knie destijds en dankzij broer Henk had ik de beschikking over een adequaat destillatieapparaat dat ik overigens zelf had ontworpen maar Henk was zo goed om het in elkaar te solderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten