10 december 2022

Een erudiet man is heengegaan

 

Peter aan het woord

Het is alweer een dikke maand geleden toen ik uit m'n brievenbus een envelop haalde met rouwranden, de aankondiging van een begrafenis althans een overlijden. Het adres was gericht aan de heer dr. E.H. etc. ik schrok me rot! De enige die mijn doctors titel zouden gebruiken bij een adressering is de cirkel rond mijn goede vriend Peter C. dus met zeer bedrukt hart opende ik de envelop; het betrof niet Peter maar zijn jongere broer Jaap die op 73 jarige leeftijd was gestorven, dat wist ik al want Peter had me direct van de droeve gebeurtenis laten weten. De begrafenis had al direct plaatsgevonden in Turkije daar waar Jaap vertoefde. In de envelop zat een uitnodiging om deel te nemen aan de herdenkingsbijeenkomst die vandaag, 10 december in Amsterdam op de begraafplaats Westgaarde plaats zou vinden. Ik had de bus van 11.45 naar Utrecht en via Amsterdam Zuid, Lelylaan en tram 1 kwam ik in de buurt van Westgaarde, kwartiertje lopen en daar werd ik buitengewoon vriendelijk en efficiënt ontvangen. Jas opgehangen en daar zag ik Peter staan, hij was blij dat ik was gekomen en ik was blij hem weer te zien onder deze droeve omstandigheden. Ik zag ook zijn dochters met hun jonge kinderen, enig om te zien. Ik werd hartelijk begroet. Zoon Florian van Jaap zag ik in de melée en ik sprak hem aan, hij kon me niet direct plaatsen maar herkende me wel van al die partijtjes die Peter en zijn Urdice hebben georganiseerd de laatste decennia. Bij die gelegenheden ontmoette ik ook Jaap, slechts één keer hebben we elkaar persoonlijk op afspraak ontmoet bij hem thuis in Amsterdam. Bij die gelegenheid heb ik onder andere zijn enorme boekenverzameling gezien, een kelder vol en allemaal keurig in een forse stelling weet ik nog.
In de uiteindelijke zaal waar de plechtigheid met toespraken zou worden gehouden was een fraaie opzet gemaakt met een groot portret van Jaap en stapels boeken met kaarsen. Toen iedereen gezeten was begonnen de toespraken. Ik was op aanwijzing van de organisatie aan de kant gaan zitten waar niemand intuïtief voor koos met als gevolg dat die later door optredend ruimte gebrek helemaal volliep. Zo kwam ik heel gezellig te midden van Peters Kinderen en kleinkinderen te zitten. Lollig om te zien hoe een driejarige zich keurig wist stil te houden ondanks dat het wel erg lang duurde voor zo'n kleintje.



Eerst Jaaps' echtgenote die gedecideerd een mooi overzicht gaf over zijn leven, hoe ze elkaar in een vliegtuig hadden ontmoet en hoe hij haar hart op kordate wijze had veroverd. Daarna Peter als degene die Jaap ongetwijfeld het langste had gekend van alle aanwezigen maar die er ook zo te zien de meeste moeite mee had om zijn broer, vriend en maatje te moeten missen. Hij vertelde lieve détails die hij natuurlijk van zijn moeder had gehoord maar ook hoe Jaap door oorinfecties uiteindelijk doof is geworden, ik heb hem inderdaad alleen maar als bijzonder slechthorend meegemaakt. Des ondanks hebben de twee broers na het overlijden van hun vader het architectenbureau overgenomen en uitgebouwd in opperst harmonische samenwerking en taakverdeling.De twee zonen van Jaap hielden toespraken die duidelijk maakten hoe erudiet hun vader was en zijn eruditie bijna dwingend ventileerde naar zijn kinderen maar hen ook de wereld daadwerkelijk heeft laten zien met verre reizen. Fijn om te horen hoe Jaap zijn kennis heeft gedeeld en altijd las. Ik heb ook al dan niet via Peter menig voortreffelijk leesadvies van Jaap mogen ontvangen, de boeken leende ik dan van de bibliotheek. Het boek, overdragen van kennis dat waren de dingen die ik hoorde en die mij sterk frappeerden. Voor Jaap was lezen net zo belangrijk als (lekker) eten en dat herken ik als ook mijn belangrijkste eigenschap. Zo'n enorm bad van kennis is verrukkelijk en dat hoorde ik ook van andere sprekers, zij zeiden eveneens dat het genieten van kennis Jaap kenmerkte.
Na afloop werd het gezelschap verzocht om naar een andere zaal te vertrekken waar lekkers stond opgesteld en om verder met elkaar te praten. Er was heerlijke paling en haring, want daar hield Jaap van. Verder werd iedereen verzocht om toch vooral van de uitgestalde boeken mee te nemen, voor de gelegenheid werden bladleggers uitgedeeld. Ik had helaas geen tas bij me want ik had zeker graag van de verzameling wat meer willen lezen.
Ik nam afscheid van vriend Peter en merkte dat hij er ontzettend doorheen zat, ik zou hem graag willen helpen. Ik ging terug naar de flat om snel nog iets te eten alvorens naar het concert van de VvhL te gaan.



Geen opmerkingen: