 |
| Drie tandenstokers voor familiewapen |
Eerder heb ik vaak vermeld dat mijn ouders woonden in de Josephus Jittastraat in Amsterdam. Daar hadden wij uiteraard buren, onze naaste buren waren aan de ene kant een militair met zijn gezin en aan de andere kant een muzikant, pianist op de grote vaart en zijn vrouw, de schrijfster Annie Ferwerda-van den Berg. Deze schrijfster verwerkte - zoals vele schrijvers - natuurlijk ook dingen die in haar omgeving kenmerkend waren en zo had zij over ons gezin als opmerking dat "de nagelvijl" in ons familiewapen voorkwam; of zij dit ook werkelijk in een boek heeft opgenomen weet ik overigens niet. Inderdaad kan ik mijn oude vader in zijn jonge jaren heel makkelijk op mijn netvlies toveren met zijn nagelvijl en voortdurend aan zijn vingernagels vijlend. Later is mij dat niet meer opgevallen. Dus best grappig die opmerking over de nagelvijl als familiewapen. Buurvrouw Annie was ook een bijzondere vrouw, een schrijfster als buurvrouw is ook bijzonder zeker in die 50er, 60er jaren.
Nu kom je bij mij op de flat overal tandenstokers tegen en dat deed mij aan het familiewapen denken. In mijn familiewapen moet de tandenstoker een prominente plaats hebben, zit er altijd mee tussen mijn tanden en kiezen te "kloken" (woord van mijn oude moeder, betekent onsmakelijk zitten peuteren).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten