Vanmorgen laat opgestaan, we vinden het 's-morgens in bed zo'n heerlijk moment om tijdens het ontbijten van gedachten te wisselen. Net als bij het wandelen leuteren wij wat af, dat lijkt wel de quintessence van onze relatie. Dus laat opgestaan met een ritueel van de eerste dag van het nieuwe jaar. De lucht was in tegenstelling tot voorgaande jaren helemaal schoon; dit jaar geen mistige toestanden vanwege de smog van het vuurwerk, maar schone lucht door de harde wind. Het is overigens wonderlijk warm door warme lucht uit Afrika die via Spanje en Frankrijk zelfs ons kikkerlandje weet te bereiken. Net als vorig jaar nieuwjaarsdag is er opnieuw een temperatuurrecord gebroken. Ik word daar overigens absoluut niet vrolijk van. In Spanje is het inmiddels door de klimaatverandering 's-zomers zo heet dat het menselijkerwijs buiten niet meer is uit te houden. In het hotel afgelopen week was een Spaanse bediende die feitelijk klimaatvluchteling in Europa is vanwege de hitte in haar land. Toevallig kwam zij uit Fuengirola waar Roos 50 jaar geleden heeft gewoond, is nu dus in de zomerhitte niet meer uit te houden. Lust je nog peultjes, het wordt nog veel heter de komende jaren.
In de loop van de middag bracht ik Roos naar de trein via het bos, lekker even een flink stuk wandelen. We waren vlakbij het station toen de trein binnenreed, ze kon die nog net halen en was dus direct op weg naar Wijhe. Ik maakte nog een stevige wandeling totdat het echt te donker was.
En dan mag ik graag na het eten wat muziek luisteren, natuurlijk eerst nog wat cantates doorgeluisterd maar daarna op Youtube het vioolconcert van Beethoven, dat vind ik zo ontzettend mooi. Ooit heb ik op de middelbare school - ik zat toen in de eerste klas - een LP gewonnen bij de culturele avond met pianospel. En dat was het vioolconcert van Beethoven. Ik had stukjes van Bach en van Bartok gespeeld en onze docent muziek, Barbé, gaf mij deze muziek van de componist met de derde B, Beethoven, zo herinner ik mij nog de toespraak waarmee ik de prijs in ontvangst mocht nemen als klein jongetje in de grote zaal van Carré meen ik mij te herinneren. Mijn ouders hebben destijds speciaal een pickup aangeschaft om deze plaat te kunnen spelen. Zij kochten niet veel later zelf een LP met het vijfde pianoconcert van Beethoven, deze twee concerten zijn mij dan ook al vele jaren bekend. De violist was de beroemde Yehudi Menuhin. De pianist was Van Cliburn die in die tijd van koude oorlog in Moskou nota bene de eerste prijs heeft gewonnen met dit concert. Beide concerten zijn blijvend favoriet bij mij. En nu dus het vioolconcert door niemand minder dan Itzhak Perlman, die - en dat deed mij best wat - de Stradivarius viool bespeelt die Yehudi Menuhin in zijn tijd bespeelde. Dus nu hoorde ik dit prachtige spel opnieuw zij het door een andere, maar niet minder virtuoze uitvoerder. Een mooi begin van het nieuwe jaar.
In de loop van de middag bracht ik Roos naar de trein via het bos, lekker even een flink stuk wandelen. We waren vlakbij het station toen de trein binnenreed, ze kon die nog net halen en was dus direct op weg naar Wijhe. Ik maakte nog een stevige wandeling totdat het echt te donker was.
En dan mag ik graag na het eten wat muziek luisteren, natuurlijk eerst nog wat cantates doorgeluisterd maar daarna op Youtube het vioolconcert van Beethoven, dat vind ik zo ontzettend mooi. Ooit heb ik op de middelbare school - ik zat toen in de eerste klas - een LP gewonnen bij de culturele avond met pianospel. En dat was het vioolconcert van Beethoven. Ik had stukjes van Bach en van Bartok gespeeld en onze docent muziek, Barbé, gaf mij deze muziek van de componist met de derde B, Beethoven, zo herinner ik mij nog de toespraak waarmee ik de prijs in ontvangst mocht nemen als klein jongetje in de grote zaal van Carré meen ik mij te herinneren. Mijn ouders hebben destijds speciaal een pickup aangeschaft om deze plaat te kunnen spelen. Zij kochten niet veel later zelf een LP met het vijfde pianoconcert van Beethoven, deze twee concerten zijn mij dan ook al vele jaren bekend. De violist was de beroemde Yehudi Menuhin. De pianist was Van Cliburn die in die tijd van koude oorlog in Moskou nota bene de eerste prijs heeft gewonnen met dit concert. Beide concerten zijn blijvend favoriet bij mij. En nu dus het vioolconcert door niemand minder dan Itzhak Perlman, die - en dat deed mij best wat - de Stradivarius viool bespeelt die Yehudi Menuhin in zijn tijd bespeelde. Dus nu hoorde ik dit prachtige spel opnieuw zij het door een andere, maar niet minder virtuoze uitvoerder. Een mooi begin van het nieuwe jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten