22 december 2022

Met twee kleuters op stap

 

Ronja als kerstengel

22 december ervaar ik om verschillende redenen als een bijzondere dag, allereerst omdat er dan twee jarigen zijn, zoon Peter en schoondochter Margot, ik heb beiden dan ook gefeliciteerd met hun resp. 35e en 32e verjaardag, maar ook het feite van de midwinterzonnewende acht ik als een belangrijke jaarlijks weerkerende gebeurtenis. Natuurlijk is dat ook het "heidense" feest geweest waar "de kerk" destijds het kerstfeest bovenop geplant heeft, de terugkeer van de zon, het licht. Zo ervaar ik het echt.
Maar vandaag stond toch vooral in de huzarenklus om de twee kinderen van Joke van school te halen en op tijd weer terug naar school te brengen. Joke had mij vorige week gevraagd met een ingewikkeld verhaal of ik dit wilde doen; zij moest voor "het kerstspel" op de school van de kinderen schminkwerk doen en nog meer voorbereidingen, haar eigen kinderen moesten opgehaald worden en weer op tijd op de school zijn om het kerstspel bij te wonen.
Dus keurig op tijd kwam ik vanuit station Gouda bij de school; voor de zekerheid had ik een track gemaakt in Komoot zodat ik het makkelijk zou kunnen vinden. Uiteraard was ik ruim op tijd en kwam ik terecht in de melée van ouders en kinderen die opgehaald werden net als in de tijd dat mijn eigen kinderen nog van school gehaald moesten worden, allemachtig wat een gedoe. Overigens zag ik verscheidene "opa's van dienst", maar toen ik er eentje als zodanig aansprak leek hij dat geen leuke betiteling te vinden, enigszins mopperig zei hij dat hij dat elke week deed, nou ik niet gelukkig, bedacht ik mij, zou ik geen zin in hebben. Maar daar ging de klas van Ronja uit en ik meldde mij bij de juf dat ik de opa van ROnja was. En ja hoor, daar kwam kleindochter gedecideerd aangelopen. Even later was Joke er ook en gingen we met z'n allen Bram afhalen. Beiden moesten eerst wat eten en daar gingen we op weg naar het station om de bus naar het huis van Joke en Pieter te gaan. Reuze spannend maar we waren vlot aldaar en ze gingen nog wat eten en spelen. Het kerstspel zou om 15.30 beginnen, althans om die tijd moest ik de kids weer afleveren bij de school. Om tien voor drie keek ik bij de reisplanner hoe laat de bus kwam en dat was tien minuten later, dus moesten we direct op weg. Joke had mij gewaarschuwd dat Bram nooit zo snel was, maar ook hij was razendsnel zo ver om te gaan en zo stonden we nog ruim op tijd op de bushalte en waren we keurig om half vier op de school. Joke gaf nog aan dat ik ook best naar het kerstspel mocht kijken, maar onder het mom van dat ik moe was kwam ik eronderuit; ik heb genoeg van dat soort schooloptredens gezien in de jaren dat m'n kinderen op school zaten en had het ook wel een beetje gezien. Als 70-plusser word je toch best moe van dit soort dingen met verantwoording voor andermans kinderen ook al zijn het je eigen kleinkinderen.


Geen opmerkingen: