Naar Gouda's begraafplaats

 Afgelopen week had Roos vernomen dat in haar uitgebreide familie een neef van haar was overleden en dat vandaag de herdenkingsplechtigheid in Gouda zou plaatsvinden. En zo togen wij vanmorgen na het ontbijt richting Gouda, Roos vanuit Wijhe en ik vanuit Bilthoven, we ontmoetten elkaar op station Gouda. Aangezien ik aanzienlijk vroeger in Gouda was dan Roos ging ik naar de stationshal waar ik wat gerieflijker voor de kou kon zitten. Tot mijn verrassing kwam ook hier een zeer aangenaam klinkend pianospel mij tegemoet terwijl ik door de onderdoorgang liep, en ja hoor, daar zat een jonge vrouw de sterren van de hemel te spelen op de slechts licht vals gestemde piano in de stationshal. Een echtpaar stond te luisteren en ik nam plaats op de bank vlak naast de piano en was gefascineerd door de techniek van deze jonge vrouw, haar vingers vlogen over de toetsen terwijl ze schitterende, mij onbekend werk van de grote meester, Johann Sebastian Bach ten gehore bracht. Ik bedankte haar voor de mooie vertolking. Kennelijk moest zij verder met de trein waar Roos uit zou komen want ik hoefde niet echt te wachten en daar kwam Roos aangewandeld.
We liepen door de stad Gouda, niet via mijn rechttoe rechtaan track maar via een track die mijn eigenwijs Roosje zelf had geconstrueerd en die dan ook door fraaie steegjes en straatjes liep. Zelfs in een stad weet zij aardige tracks te maken. En als laatsten en maar net op tijd arriveerden we bij de begraafplaats annex crematorium. Een sobere plechtigheid waarbij een van de vier zussen van de overledene een warme toespraak hield, een sobere beschrijving van de levensloop van de overledene. Daarna de gang van het hele gezelschap waaronder veel familieleden van de in mijn ogen reusachtige familie. Een sober afscheid voor het crematorium en terug naar de aula voor de receptie waar het weerzien van neven en nichten voor Roos het sluitstuk vormde. Ook ik sprak met deze en gene waaronder een kleinzoon van een van Roos' nichten.