Sinterklaas avond

 

Sinterklaas surprise

Met die saaie regendagen had ik een dermate verlaten gevoel dat ik Roos op een wat zeurderig relaas had getrakteerd met als resultaat dat ik veel eerder bij haar arriveerde dan aanvankelijk in de bedoeling lag voor ons druk weekprogramma; afstudeerplechtigheid van Nathalie en bezoek Asbjörn. Met een relatief volle rugzak, met daarin een ferme plak chocola van Lindt voor Roos, alvast een net overhemd met stropdas voor woensdag en een stel lege eierdozen voor de Vennerij ging ik op stap. Het was al donker toen ik op station Wijhe arriveerde en met mij nachtblinde oogjes liep ik over het matig verlichte fietspad naar Roos. Ze had voor direct een kop erwtensoep en later een heerlijk maal met snijbonen nog uit eigen tuin; dat smaakt toch wel het beste hoor!

Maar ze had ook een Sinterklaas verrassing voor me, met surprise bovendien, een stapel WC-rollen en een professioneel gedicht, om dit actuele en behoorlijk indringend dichtwerk af te doen als "Sinterklaas gedichtje", waarbij je je toch een lullige rijmelarij voorstelt, daar was ik echt onder de indruk en heb het dan ook enkele keren hardop voorgedragen en zelfs een keer gezongen op een melodie die mij spontaan te binnen schoot, kortom een prachtgedicht dat ik hier dan ook plaats. Het onder de pleerollen verstopte cadeau, waarvan de punt nog zichtbaar is op de foto, betrof de vertaling van de Ethica Nicomachea, van Aristoteles, gelukkig voorzien van een uitvoerige inleiding, zonder dewelke dit werk voor een eenvoudige Bèta volstrekt ontoegankelijk is, zelfs in vertaling.

Hier het bijbehorend, enigszins scabreuze gedicht van Sinterklaas

Wat heerst er momenteel een giga onrust,

De wereld gaat volledig uit zijn bol.

De een is arm, de ander leeft in Goudkust,

wat is daarin dan wel je eígen rol?

Je ziet de jonge mensen vrolijk vliegen

en ouderen, die blijven somber thuis.

De overheden liegen en bedriegen,

Het voedsel dat verkocht wordt, is niet pluis.

Wat blijft er over dan je eigen bubbel?

Met schijt aan alles, schijt aan iedereen?

Je leest wat over Musk en over Hubble,

Intussen vliegen schapen door het veen.

Kortom, de tijd is rijp voor introspectie.

t’ Gemoed schiet als het ware boordevol:

Ik heb mijn twijfels als ik al die drek zie,

hoe vind ik in die chaos nu mijn (d)rol?

En dan komt Sint ineens de hoek om kijken.

Die Sint, die heeft het weer eens voor elkaar.

Een gift waar al het leeswerk voor moet wijken:

Hèhè, dit boekwerk raakt de juiste snaar.

Hier lees je hoe men zich dient te gedragen,

wat ethisch is en wat toch echt te dol,

in deze zo godsgruwelijke dagen...

Ach, steek die ethica maar in je h*l.

Laat ons maar liever lekker aan de rol gaan,

Het leven duurt per slot een leven lang.

Al gaan de and’re mensen op hun kop staan,

Ga maar gewoon je goddelijke gang!

bijbehorend kado:

Ethica Nicomachea, van Aristoteles