Hebben dan niet alle kinderen die nieuwsgierigheid van hoe de natuur in elkaar zit? Mijn geheugen, zeker het oude geheugen is nog verbazingwekkend goed en één van mijn eerste herinneringen waar het "de natuur" betreft zijn toch wel de miertjes die op het drie hoog balkon bij mijn grootmoeder in de Kinkerstraat rondliepen. Later, toen we in den Haag woonden maakte mijn jonge moeder van een stukje vitrage (denk ik) en een bamboestok een visnetje voor me en gewapend daarmee en een emmertje ging ik in de sloot voor huis vissen. Dat heb ik altijd fascinerend gevonden en later toen we in Amsterdam gingen wonen heb ik wat afgevist. De geel gerande watertor was toch wel het summum van de vangsten; een relatief groot waterbewonend insect dat van zich af kon bijten. Daarnaast natuurlijk stekelbaarsjes en larven van libelles. Intussen had ik van mijn tante een "leerboek der dierkunde" voor middelbare scholieren gekregen en dat heb ik helemaal stuk gelezen; bloedsomloop van warmbloedigen en koudbloedigen, ach wat vond ik dat allemaal interessant. De anatomie van verschillende zoogdieren van walvis en vleermuis tot de mens. Al heel jong was ik daardoor gefascineerd; ik wilde ook skeletjes verzamelen en al snel vond ik botjes van konijnen die in het opgespoten terrein lagen, kaakjes met tanden erin; heb er nog steeds enkele van in mijn rariteiten kabinet. Ik wilde wel een skelet van een kikker, had er eentje gevangen en wist niet goed hoe ik die kon afmaken anders dan hem te laten verzuipen. Maar hoe lang ik hem ook onder water hield, hij bleef in leven. Wat niet in mijn leerboek stond was dat amfibieën ook zuurstof door hun huid kunnen opnemen; vandaar dat kikkers en salamanders 's-winters onder het ijs kunnen overleven denk ik. Maar een kikkerskelet is er nooit van gekomen.
Ik had een prismaboekje gekocht over mieren, het bekende boekje "Het leven der mieren", van Raignier. Fascinerend boekje dat ik zelfs als 10 jarige prima wist te begrijpen. Ik las van alles; mijn vader had me de weg naar de openbare bibliotheek geleerd en daar ging het los. Mijn moeder zei altijd; "met een boekje in een hoekje", en dat was aan mij wel besteed. Vooral boekjes uit de studiehoek interesseerden mij, maar ook avonturen romans zoals een serie over "captain Hornblower".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten