 |
| Storm Francis gaat tekeer bij mij achter |
De zomerstorm met de mooie naam Francis - doet me aan Francis van Broekhuizen, de zangeres denken - houdt me deze morgen binnen. Nu wil het geluk dat ik heden een hoop muziek heb die ik graag wil beluisteren. Van mijn Vaolse inspirator, vriend Dick kreeg ik een luisteradvies met een serie zgn. reference recordings waaronder een schitterende uitvoering (hoe kan het anders bij reference recordings) van "Das wohltemporierte Klavier" van de door mij zo bewonderde Johann Sebastian Bach. Al luisterend en hier en daar wat opzoekend las ik o.a. dat Bach dit buitengewoon complexe werk had geschreven gewoon van achter een tafeltje met papier en dus zonder instrument waarop hij kon vaststellen hoe de compositie zou klinken. Hij hoorde de muziek gewoon in zijn hoofd wanneer hij het nalas kennelijk; of was ze gewoon direct perfect. In de film "Amadeus" wordt iets dergelijks eveneens gesuggereerd over dat andere genie: Wolfgang Amadeus Mozart; gewoon foutloos direct componeren op papier?!
Als amateur pianist "hoor" ik ook wel hoe de muziek zal klinken wanneer ik een partituur lees, maar eigenlijk alleen als het muziek betreft die me redelijk bekend is; volstrekt nieuwe muziek blijft toch veelal in mist gehuld. Iets van 25 jaar geleden hebben Roos en ik ons ook voor het eerst op het lastige pad van het componeren gewaagd; we begonnen met een serie liederen waarbij Roos voor de gedichten zorg droeg en ik het op mij had genomen om daar melodieën en begeleiding voor te componeren. Dat had ik nog nooit gedaan. Wel merkte ik dat ik bij het lezen van haar, naar mijn mening zeer goede gedichten vrijwel direct een melodie en even later ook begeleiding in mijn hoofd hoorde. Daarentegen had ik de grootste moeite om dat op papier te krijgen. Ik moest het proberen en dan op de piano luisteren hoe het klonk; zat er altijd naast; erg omslachtig dus, maar het lukte uiteindelijk wel. Helaas produceerde Roos zo snel nieuwe gedichten in de cyclus dat ik haar helemaal niet kon bijhouden; dat temperde mijn enthousiasme zodanig dat ik het er verder bij liet zitten. Later heeft Roos het componeer-proces overgenomen en is de cyclus wel afgekomen en op haar vijftigste verjaardag uitgevoerd. We hebben er zelfs een registratie van!
Eén van mijn composities ben ik trots op. In stilte hoop ik die nog eens te horen op de manier zoals ik vind dat het lied had moeten worden uitgevoerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten