Naar Breda

Schoondochter Margot gaat zaterdag weer terug naar Surabaya. In haar afscheidstour had ze vandaag ruimte ingeschikt voor ons tegenbezoek, ze had immers de enorme reis van Breda naar Wijhe in haar eentje met de auto afgelegd. Het was toen een stuk koeler dan vandaag. Roos was gistermiddag al naar de Bilt gekomen, zwaar bepakt met allerlei voedsel voor mij en een potje jam voor de ouders van Margot waar zij heden verblijft tot zaterdag.Ik had haar gisteravond van het station gehaald en verbaasde me al over het gewicht van de rugzak die ik uiteraard van haar overnam voor de wandeling terug naar de flat. De reis naar Breda verliep voorspoedig; met de bus naar station Utrecht CS en via den Bosch naar Breda. Op de "Kiss & Ride" stond ze al te zwaaien en we begroetten elkaar weer hartelijk. Ze had een leuk programmaatje voor vandaag bedacht; eerst gezamenlijk wandelen in het - mij althans - onbekende Liesbos en aansluitend een lunch in het aanpalende restaurant "De Peer". Mocht dat dicht zijn dan zouden we - geheel met mijn instemming, ik ben namelijk gek op goede frietjes - bij de buren van "De Peer", een naastgelegen frietkot gaan binnen vallen waar de beste frietjes van Breda geserveerd worden, aldus schoondochter. Op geleide van Komoot liepen we door het bijzonder vriendelijk ogend Liesbos; allemaal loofhout en ergens aan de rand ook een gezellige eetgelegenheid, die vanwege de maandag gesloten was. En we koutten wat af; was weer zo gezellig. Als gezegd streken we neer bij "De Peer" en genoten van een smakelijk lunch die Margot ons aanbood. Gezellig terras met tafels op Corona beleid, lekker ruim opgezet zal ik maar zeggen, maar echt gezellig. Het terras zat eigenlijk gewoon vol met diverse gezelschapjes. Het was er ook wel weer voor hoor; prachtig zonnetje en toch redelijk koel onder de parasol en bij de bomen van het Liesbos; fijne plek om zo samen te zitten. Na afloop gingen we een kopje thee drinken in het huis of beter gezegd in de schitterende tuin van haar ouders; een tuin met uitzicht op een grote plas waar talloze zwemmers verkoeling vonden. Mooi plekje waar wij onze bewondering over uitspraken. En ja, daarna namen we toch weer afscheid; ze zal overigens wel weer relatief snel terug komen, vergezeld van Martijn; ook hij was even virtueel aanwezig via WhatsApp video. Het blijft toch fantastisch dat je zo makkelijk contact kunt hebben over zo'n enorme afstand, maar het "echte" contact missen we toch wel allemaal. Nog nagenietend zaten we in de trein, waarbij we telkens overstapten om maar van de koelte in de Intercities te kunnen genieten. Eerst van Breda naar Tilburg, toen van Tilburg naar den Bosch, vervolgens den Bosch - Utrecht en tot slot naar Bilthoven. Daar natuurlijk een ijsje voor Roos en via het bos naar de flat gewandeld. Ik heb lekker gekookt en we hebben nog lang op het noord balk gezeten en van de koele avondlucht genoten. Binnen in de flat is het inmiddels 30 graden en smiddags zelfs een graad warmer. Maar gek genoeg raak je er wel enigszins aan gewend. Sinds enige tijd moet ik helaas gebruik maken van een nieuwe editor van blogger en daar kan ik absoluut niet mee uit de voeten. Zo krijg ik de foto's niet meer in de tekst. Daarmee verlies ik een groot deel van mijn plezier in het bloggen. Maar misschien komt dat wel weer. Zo te zien is het de bedoeling dat je blogs vanuit de smartphone moet gaan maken. Zo'n lullig schermpje leent zich daar met mijn uitgebreide tekstblogs niet voor. We zien wel.