Mijn eerste baan

Mijn eerste sollicitatie was naar een vacature aan de universiteit van Nijmegen weet ik nog. De sollicitatie liep goed, maar later bleek dat mijn toenmalige echtgenote, Lien, diep verdrietig werd van de mogelijkheid dat we dan zouden moeten verhuizen buiten Amsterdam; een verschrikking voor haar kennelijk. Ik hoor haar nog huilend zeggen: "ik wil niet naar Nijmegen". Dat betekende dus dat ieder antwoord op deze sollicitatie negatief uit zou vallen; zou ik worden afgewezen, dan vanwege dat feit op zich; en zou ik aangenomen zijn, dan moest ik de procedure uitstappen. Het werd afwijzing, dus hoefde ik verder niets meer te ondernemen. 
Intussen begon mijn afstudeerdatum te naderen. Hoog tijd om eens in mijn alma mater rond te kijken. Ik had vernomen dat er binnen de medische faculteit best nog wel vacatures waren. Mijn tweede bijvak, chemische fysiologie had ik aan deze faculteit gedaan en toevallig was de hoogleraar directeur van deze afdeling tevens decaan van de medische faculteit. Ik richtte mijn vraag derhalve aan hem tijdens een onderhoud dat ik had aangevraagd. Bij dermatologie was een vacature voor een chemicus zo wist hij mij te vertellen en hij nam de telefoon, belde met de betrokken lector en maakte direct een afspraak voor me. Ik kon direct aansluitend aan het gesprek door naar de afdeling dermatologie voor een sollicitatiegesprek. Nog voordat ik vertrok ging de telefoon en ik hoorde de decaan zeggen: "er zit toevallig hier bij mij een jonge chemicus die op zoek is naar een baan". Niet te geloven, maar precies op dat moment belde de hoogleraar microbiologie de decaan om te vragen of hij niet iemand wist die belangstelling zou hebben voor deze job. Ik kon voor een sollicitatiegesprek direct terecht nadat ik het eerste gesprek op de dermatologie zou hebben en daarna dus direct door naar medische microbiologie.
Maar nu moet de grote verrassing nog komen. Bij het gesprek bij dermatologie kreeg ik de vraag of ik wel eens van de immunofluorescentietechniek (IFT) had gehoord. Dat was niet het geval en de alleraardigste lector, waar ik later goed bevriend mee zou raken legde mij omstandig uit hoe die techniek werkte. We namen allerplezierigst afscheid. En wie schetst mijn verbazing toen ook bij de tweede sollicitatie de eerste vraag was of ik wel eens van de IFT had gehoord. Dat had ik, kon het precies uitleggen en was aangenomen! Dat werd mijn eerste baan, aan de VU op de afdeling medische microbiologie. Als eerste taak kreeg ik de ontwikkeling van de serologie op Toxoplasmose dmv de IFT. Daarover later.