De voordelen van een rondje lopen

 Mijn goede vriend Dick doet het al jaren; dagelijks in het zelfde gebied, gewoon vanuit huis een paar uur wandelen. Hij registreert al die wandelingen met behulp van Komoot en maakt daarbij ook vele foto's, iedere dag weer. Daarentegen liep ik altijd bij voorkeur ergens ver weg; eerst een stuk treinen en dan bij voorkeur een etappe van een LAW pad en later gewoon op geleide van de kaarten die Komoot ondersteunen. Ik weet niet hoe het komt; is het de leeftijd, is het Corona of is het omdat Roos niet meer in de buurt woont?, maar tegenwoordig loop ik ook gewoon vanuit huis, eventueel eerst met de fiets naar de ingang maar altijd in het Houdringhebos, vlakbij mijn flat gelegen, net als Dick in de omgeving van Vaals doet. Meestal variaties op het "drietje", al vele jaren niet meer met een witte drie op de bomen, maar met een gele markering op de inmiddels rottende paaltjes, maar voor mij nog steeds het "drietje". 

Ik wist dat er ergens in het bos nog zo'n ouderwets gemarkeerde 3 op een boom moest staan. Af en toe kwam ik die wel tegen, maar waar dat nou precies was, dat wist ik niet. En laat ik die nou afgelopen week weer tegen komen. Heb er direct een foto van gemaakt die deze blog siert. En uiteindelijk maakt het mij ook niet veel meer uit waar ik loop. Ik maak zo mijn kilometers, mijn uurtjes en registreer die met Komoot. Zet ze ook niet meer op de site van Komoot en maak zelden meer foto's. Wandelen is voor mij niet alleen tijdverdrijf en gezondheidsstreven maar vooral ook een gelegenheid om in alle rust na te denken, overpeinzen. Tijdens de wandelingen ontstaan dan ook veelal de overpeinzingen waarmee ik deze blog vul naast de wederwaardigheden van heden en verleden; de herinnering en dagboek functie van m'n blog.

Dat je je zou kunnen vervelen tijdens het wandelen is voor mij dan niet goed invoelbaar maar ik ken inmiddels enkelen die dat wel degelijk vinden en vaak, of eigenlijk meestal, wanneer ik zeg dat ik bij voorkeur wandel, krijg ik als response: "ik/wij fiets(en) liever". Ik heb daar over nagedacht en inderdaad houd ik minder van fietsen dan van wandelen en niet alleen omdat ik er een zere kont van krijg maar ook omdat je voortdurend op moet letten. Gisteravond was Douwe hier op visite en hij gaat graag met een kluppie vrienden op de racefiets tekeer. Dus aan elkaars wiel zo hard mogelijk over 's-heren wegen rijden. Dat houdt de aandacht natuurlijk heel intens vast want anders breng je de groep in gevaar of ga je gewoon op je muil. Ik loop liever na te denken, daarom rijd ik ook geen auto meer en kijk ik geen TV; kost mij te veel aandacht.