Marjorie aan de telefoon

Foto ook per whatsapp
aan Marjorie gestuurd

Altijd weer een bijzondere dag: 1 augustus; niet alleen omdat Anneke dan haar verjaardag viert - ik appte haar uiteraard ter ere van dit feit - maar omdat er vaak iets bijzonders lijkt te gebeuren op 1 augustus in mijn leven.

Schoondochter Marjorie ligt alweer geruime tijd op de Intensive Care afdeling van het LUMC met ernstige hartproblematiek, bijwerking van de chemo die ze heeft moeten ondergaan. Roos was er vandaag; ik stond in de keuken iets aan het eten voor te bereiden toen mijn telefoon overging. Ik vroeg Roos om even op te nemen en kennelijk was het het telefoontoestel van Marjorie aan de andere kant want ik hoorde Roos opgewonden bijna gillend uitroepen: "Marjorie!"; dat was een hele verrassing. En ja hoor, moeizaam uit haar woorden komend hadden wij haar even aan de lijn waarbij Hugo af en toe verduidelijkte wat ze ons wilde mededelen. 

Dit was wel heel bijzonder voor deze eerste augustus en ik was er enigszins door van streek. Later belde Hugo nog. Hij vroeg of Roos nog boerenkool in de tuin had staan; daar is Marjorie zo gek op en of ik die dan klaar kon maken voor haar zodat ze "iets lekkers" kon eten in plaats van ziekenhuis voedsel. "Niet zo veel en niet zo vet, pap", zo drukte hij mij op het hart. En natuurlijk hebben Roos en ik zo spoedig mogelijk aan het verzoek voldaan. Ik heb daar ook nog foto's van naar Marjorie gestuurd en met haar ge-appt. Zij heeft altijd veel voor ons betekend en we zijn blij dat we wat voor haar kunnen doen. Je voelt je zo ontzettend machteloos als je aan de zijlijn staat.