Ongelooflijk wat deze man heeft gepresteerd; J. Craig Venter, degene die als eerste onderzoeker erin is geslaagd om het menselijk genoom te ontrafelen. In dit boek schetst hij in de vorm van een autobiografie hoe hij zo ver is gekomen. Hij is slechts twee jaar ouder dan ik maar heeft een heel wat ruiger leven achter de rug; militaire dienst in Vietnam en daar de meest afgrijselijke verwondingen gezien. Hij was werkzaam in zo'n veldhospitaal dat onder vuur liggend de zwaaar gewonden van het slagveld de eerste hulp moest geven.
Hoe hij het normale leven weer oppakte en een geniaal wetenschapper werd. Doorzettingsvermogen, een ongebreidelde energie, en ondanks tegenslagen en tegenwerking toch boven komen in de rat-race die de wetenschap is. Hoewel ik onvergelijkbaar veel minder heb gepresteerd herken ik veel daar waar het om het wetenschappelijk wereldje gaat; creatieve gedachten van iemand stelen, kinnesinne, het is niet allemaal even fris. Hoe hij de grote man achter de DNA-structuur, Jim Watson neerzet als een scrupuleus baasje vind ik meesterlijk.
Ben al halverwege gekomen en ga nu snel weer verder lezen voordat Roos het boek weer claimt.
Hoe hij het normale leven weer oppakte en een geniaal wetenschapper werd. Doorzettingsvermogen, een ongebreidelde energie, en ondanks tegenslagen en tegenwerking toch boven komen in de rat-race die de wetenschap is. Hoewel ik onvergelijkbaar veel minder heb gepresteerd herken ik veel daar waar het om het wetenschappelijk wereldje gaat; creatieve gedachten van iemand stelen, kinnesinne, het is niet allemaal even fris. Hoe hij de grote man achter de DNA-structuur, Jim Watson neerzet als een scrupuleus baasje vind ik meesterlijk.
Ben al halverwege gekomen en ga nu snel weer verder lezen voordat Roos het boek weer claimt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten