Er ff stevig tegenaan

Voor de jaarwisseling liep ik Debbie tegen het lijf in de sportschool; zij geeft de groepsles Pilates; een verdraaid goede vorm van grondgymnastiek maar eigenlijk te zwaar voor mij. Ik vertelde haar dat het me eigenlijk te zwaar was: "dan doe je toch gewoon wat je op kunt brengen", was haar laconieke antwoord. Ze vindt het niet vervelend als je de oefeningen niet allemaal op kunt brengen en dus heb ik vandaag weer eens meegedaan.
Het was rustig in de zaal en met de vrolijke Debbie aan de leiding werden alle rompspieren grondig aan het werk gezet. Maar ook de benen zo zou ik 'smiddags merken. Want ik wilde na de natte dagen op deze droge middag wel eens een stevige wandeling maken; Roos had andere bezigheden en zo heb ik boodschapjes en een stevige boswandeling gecombineerd; bij elkaar zo'n 2.30 uur en dat voelde ik merkwaardig genoeg toch in m'n benen. Toen ik dat met Roos besprak toonde ze me welke beenspieroefeningen we bij Debbie gedaan hadden; had ik me niet gerealiseerd; ze doet eens soort krachttraining met de benen en dat voelde ik.
Nog even bij Roos thee gedronken en gesproken over het boek dat zij van de UB heeft geleend over het fenomeen J. Craig Venter; een autobiografie; wat ze vertelde over deze bijzonder wetenschapper intrigeerde mij nog meer dan wat ik al over hem las in het boek "Life". Roos leende mij het boek even door want ze had de komende tijd andere dingen te doen. En zo heb ik de avond en een belangrijk deel van de nacht - ik kon toch niet slapen -  aan dit boek besteed. 'sNachts begon het krankzinnig hard te waaien; het leek wel of er een straaljagermotor boven de flat stond te draaien.