Dat viel helegaar niet mee

Rafael noemde dit "de kers op de taart". Was inderdaad de moeite van de
enorme inspanning waard.  Naam: Els Arcs (de bogen op z'n catalaans)

Vandaag de eerste echte wandeling onder leiding van Rafael, onze Spaanse wandelgids. Eerst met het busje richting de bergen - er is hier sprake van een uitgebreid kalkmassief - en na het parkeren van de auto's opweg. Ruig terrein, geen "enge" paden met diepe afgronden, maar wel degelijk uitdagend terrein met hier en daar stukken waar een geit beter voor is uitgerust dan wij tweebenigen.
De stilte, de schoonheid van de uitzichten en het genoegen van de inspanning en dat overgoten door de kwaliteiten van de meer dan uitstekend wandelgids maakten het tot een memorabele wandeltocht.
Bij het keerpunt een prachtig natuurverschijnsel; een uitgesleten boog in de kalkrots zoals die bekend is van de kust van Normandië. Rafael noemde het de kers op de taart en hij had gelijk.

Rafael deel de heerlijke Turron (noga) uit

In deze buurt zijn grotten waar ook de Neanderthalermensen hebben gewoond aldus Rafael. En natuurlijk de Cromagnon die vooral bekend zijn van hun prachtige muurschilderingen. Daarna liepen we weer terug; lekker rustig tempo en af en toe even een rustpauze. Rafael houdt het allemaal goed in de gaten; onderweg geeft hij ook interessante zaken aan als bouwsels uit de tijd dat kastelen regelmatig overgingen van christelijke in arabische handen en omgekeerd.
Totaal ongeveer 15 kilometer en we hadden er al met al zo'n vijf uur over gedaan; Roos en ik hadden het helemaal gehad; ik was uitgevloerd. We hadden niet eens meer de puf om te gaan eten; we hebben ons beperkt tot een biertje resp. een glaasje wijn en de salade die er nog stond van gisteravond. Geslapen als een blok. Werd zo stijf als een plank wakker; was na een uurtje weer verdwenen.