Opnieuw naar de Rothaarsteig

Heel origineel een "onsie" in het hutje met onze namen

Niet te geloven; we waren hier nog in september en nu zijn we er alweer en op weg naar de Rothaarsteig. Beetje bijtijds opgestaan; lekker ruim ontbeten; nog een bakkie bij de bakker en door het dorp op naar het station van Brilon; met de boemel naar Bahnhof Brilon Wald. Roos heeft gepland om zondag vanuit Brilon naar Brilon Wald te wandelen en dan de boemel door naar Meschede. Ik vind dat te link; wij platlanders vergissen ons behoorlijk in de tijd die het kost om door zo'n driedimensionaal landschap te lopen; niet alleen de "ups and downs" maar ook alle bochten en moeizame hellingen kunnen meer tijd nemen dan wij polderlopers inplannen.
Vanuit Brilon Wald liepen we de route die we enkele maanden geleden ook maakten. We kwamen aan bij het hutje waar we bij die gelegenheid onze namen hebben opgeschreven op de wand; stond er nog; we hebben de datum van vandaag toegevoegd. "Vinden we leuk!". En toen weer verder over de Rothaarsteig; nou, die heet terecht Steig, want hij rijst en daalt behoorlijk. Er lag nog wat sneeuw hier en daar en het was nog verrekte koud; gelukkig geen regen zoals was voorspeld; de weergoden waren ons gunstig!
Ik had niet zo'n idee wat ik kon verwachten; als altijd hanteerde Roos het wandelschema, maar op zeker moment realiseerde ik me dat we het "neusvormige" traject liepen dat in de punt een kapelletje herbergt met uitzicht over Olsberg; en zo geschiedde. Daar even op een bankje gememoreerd hoe ontzettend heet het "toen" was en hoe moe we "toen" waren. Nu niet; we liepen lekker door naar Brilon en het was koud als gezegd.
Maar daarbij kwamen we langs de Heidbammen Hütte, de plek met de mooiste toiletten "die ik ooit gezien heef"; Roos visiteerde het toilet en gaf na aarzeling toe aan mijn wens om aldaar een biertje te nemen. Overigens nam ik Goulash met een biertje. Leuke tent, vooral nu het zo koud was.
We liepen verder en kwamen in de buurt van een dorpje. Juist op het moment dat we de weg overstaken kwam er een bus aangereden. Ik riep Roos of we die niet moesten proberen aan te houden; en zo zaten we even later prinsheerlijk in de bus, op weg naar Brilon. Nog maar eens een lekker biertje genomen en naar het hotel. 'sAvonds in hotel Am Wallgraben heerlijk gegeten; een echte Wienerschnitzel, dus van kalfsvlees en natuurlijk met ....... een glaasje Grauburgunder.