Een bloggie schrijven met de ielepiel

Erg makkelijk gaat het nog niet. Met m'n pink zit ik de tekst letter voor letter
in te typen. Dat kunnen die meiden in de trein met twee duimen een stuk sneller.
Moet ik ook maar eens proberen.

Tot heden heb ik m'n blog altijd met een PC of met m'n groompie gemaakt; foto's met een camera en schrijven maar. Ook als we op​ reis waren schreef ik de dagelijkse blog; foto's kwamen later wel. Gisteravond heb ik me suf zitten schrijven vanwege de opgelopen achterstand. Beetje neurasthenisch/dwangneurotisch ben ik wel en zo'n dagelijks schrijfsel heb ik me nou eenmaal voorgenomen.
Maar ik vermoedde dat er vast wel een andere mogelijkheid zou zijn en daarom heb ik vriend Dick geconsulteerd, en ja hoor, hij wist wel een app en daarmee heb ik deze blog geschreven en geplaatst.

Met de pink geschreven.