Brood gebakken bij vrienden

Ik moest zo lachen om die malle koksmuts

Een paar maanden geleden hadden Reinier en Tineke ons bezocht; bij die gelegenheid hadden we geluncht met - uiteraard - zelfgebakken brood. Dat vonden zij zo lekker dat Tineke Reinier - de kok in huis - aanspoorde om dat ook zelf eens te proberen. We spraken af dat we bij een tegenbezoek blik, gist en meel mee zouden nemen om hen praktisch te onderwijzen in het "lege artis" bereiden van een volkorenbrood. En zo geschiedde.
Vanmorgen met de trein naar Deventer waar Tineke al klaar stond met de auto om ons naar de wereldplaats "Kring van Dordt" te brengen alwaar zij op een schitterende locatie wonen. De open haard stond al gezellig te knetteren en of we elkaar nog maar gisteren gesproken hadden nam het gesprek zijn voortgang. Over boeken die we elkaar geadviseerd hadden en onze mening daaromtrent en wat verder nog ter tafel kwam. Op zeker moment vroeg Tineke terecht: "hoe hadden we ons het verloop verder gedacht"; we zouden natuurlijk weer samen lunchen maar dat brood bereiden moest wel zijn loop krijgen. Dus sprong ik op, had helemaal niet meer aan dat brood gedacht, en pakte broodvorm, gist, bakpapier en meel uit mijn rugzak. Snel de voorrijs aangezet en de receptuur met bereidingswijze uitgelegd en globaal opgeschreven.
Intussen had Reinier een heerlijke vissoep opgewarmd; werd geserveerd met heerlijk brood van een bakker uit Loghem. Eerlijke gezegd vroeg ik mij af waarom je zelf zou gaan brood bakken als je een bakker in de buurt hebt die zulk lekker brood bakt; een stevig brood met maanzaad erdoorheen en knapperige korst; vrijwel even lekker als mijn zelfgebakken brood.
Na de lunch de volgende stap en dan natuurlijk het onvermijdelijke kneden; hilarisch genoeg had Reinier op gezag van Tineke zijn koksmuts opgezet; leuk voor de foto voor de blog van vandaag natuurlijk.
Terwijl de dames een wandelingetje gingen maken gaf Reinier mij een rondgang door hun enorme tuin; je kunt bijna spreken van hun landerijen. Met de schitterende ligging heeft hun onderkomen veel weg van zo'n ouderwets landhuis; heerlijk om daar te zijn.
Toen we uitgekeken waren bleken de dames ook weer terug te zijn en gingen we voor de tweede kneding en het zout. En dan natuurlijk de tweede rijs in de broodvorm in de lauwwarme oven. Ging goed. Na een uurtje kon de oven worden aangezet.
Ondertussen, in de gezellig ingerichte keuken zetten we ons gesprek voort en gooide ik ook het onderwerp van de laatste maanden, de "nieuwe dochters" in de groep. Uitvoerig over gesproken en dan komen ook "en passant" familiegevoelens naar voren; kortom weer gespreksstof genoeg. Opnieuw kreeg ik dat warme gevoel dat je kunt hebben als je met gelijkgestemden zo'n intensieve dialoog kunt aangaan. En nu nog doorspekt met het hilarisch karakter van "samen in de keuken".
Tineke bracht ons weer terug naar Deventer en tevreden knorden we weer terug naar onze trouwe ijzeren rossen en peddelden we weer ieder naar het eigen onderkomen. Was een heel fijne dag geweest. Bedankt Reinier en Tineke!
Het brood zag er ook goed uit. We zullen nog wel horen of het ook goed van consistentie en smaak was.