het Twiske en 't Kalf

Het Twiske, een recreatiegebied bij Oostzaan

De rimboe, zo werd dit gebied in vroeger tijden door de plaatselijke bevolking genoemd aldus mijn vader. Nu heet het tot recreatiegebied omgetoverde stuk wildernis het Twiske. Toen Huib mij voorsteld om hier vandag op weg naar de PROIRA reünie te gaan wandelen was ik direct enthousiast; hier heb ik een paar keer met mijn oude vader gewandeld en vanaf die tijd was ik hier niet meer geweest.
Mijn familie van vaders' kant komt uit de Zaanstreek; een enkele keer kwam daarbij als plaats of streek 't Kalf in het gesprek voor; rare naam in de oren van een Amsterdammer. Bij het lopen van het Trekvogelpad had ik het wel geschampt maar niet doorkruist; vandaag wel!
Met Huib en Roos vandaag door de Zaanstreek gewandeld van Amsterdam CS naar Westzaan via het Twiske, Oostzaan, 't Kalf, Haaldersbroek en de Zaanse schans. Ondanks regen en zelfs wat onweer was het aangenaam wandelen.

Onderweg een authentiek stukje Zaanstreek

Eerst een heel stuk met de pont en toen verder door Amsterdam Noord; bij een drukke markt haakten de meeste pontgangers af; kennelijk een bekend gebeuren. Wij liepen door een niet al te boeiend stuk nieuwbouw totdat het Noord Hollands kanaal werd bereikt. Dat volgden we tot de afslag Kadoelen en kwamen bij Landsmeer; daar werd het enigszins landelijk en uiteindelijk kwamen we dan bij het Twiske; ligt vlakbij Oostzaan, het dorp van één lijn mijner voorvaderen, de Onrustenkant, de moeder van mijn vader. Daar kruisten we de hoofdstraat en liepen richting spoorlijn. De wandeling voer langs het spoor door het Oostzanerveld, de plek waarvan mijn vader me vertelde dat hij daar in de oorlog bij maanlicht had geschaatst; een romantisch beeld voor mij. Ter hoogte van Zaandam haakte Roos af; Huib en ik gingen verder; we kruisten het spoor en de snelweg en vervolgden onze route aan de andere kant van het spoor richting Westzaan.

Het eerste winkeltje van Albert Heijn

Daarbij kwamen we zelfs nog door het toeristenoord "De Zaanse schans"; je hoorde alle talen maar vooral Japans en Chinees. Aziaten die zich lieten fotograferen terwijl ze in enorme klompen stonden. Twee jonge kerels hadden zich zelfs voor de gelegenheid in boerenkielen gehuld; echt Hollands zal ik maar zeggen. Maar ook het eerste winkeltje van Albert Heijn; stond in Oostzaan. Het verhaal gaat dat mijn overgrootvader nog bij Albert Heijn op school heeft gezeten daar in Oostzaan. Ik moest het op de foto zetten.
Uiteindelijk kwamen Huib en ik aan bij Aart en Marleen voor de proira reünie, inmiddels traditioneel te noemen. Was weer gezellig; ons meest prominente, helaas relatief jong overleden lid, Pieter T. werd herdacht; deed me veel om te vernemen wat eenieder als belangrijkste herinnering aan hem heeft.
Ik sjokte met Arend naar het station en lag om 23 uur te ronken.

Daar staat het zooitje ongeregeld weer;
Alleen de gastvrouw Marleen ontbreekt op de foto. Bedankt weer Aart en Marleen.