11Science: Door de sneeuw gewandeld

02 december 2017

Door de sneeuw gewandeld

Dit is voor mij het ideaalbeeld van de Hoge Venen; wijds, mysterieus, intense stilte en schoonheid

Ja ja, niet gedacht hoor, tot op het laatste moment bleef het spannend! Dick, mijn wandelend corresponderend vriend uit Vaals had me al gezegd dat er waarschijnlijk een pak(je) sneeuw op de Hoge Venen niet alleen zou vallen maar zelfs zou blijven liggen. Het werd trouwens weer eens hoog tijd dat ik af zou reizen naar het verre Zuiden van NL om met mijn ouwe vriend aan de wandel te gaan en lekker bij te kletsen. En zo toog ik gistermiddag, na bezoek aan de markt naar Vaals. Intussen had ik mijn leeshonger en interesse in het hele "DNA-gebeuren" gevoed met een intrigerend boek: "A short history of everyons who ever lived", van de pen van Adam Rutherford; een veelbelovende titel van een schrijver met een fameuze naam. Het boek boeit me zo intens dat ik er alle andere boeken die ik door elkaar heen pleeg te lezen - "de naam van de roos, Umberto Eco" en "de rivier van Herakleitos, van Etienne Vermeersch" - ervoor opzij heb gelegd. Ik merk toch wel dat wetenschappelijke boeken, althans "light versions" mij het meest interesseren.

Als vanouds koffie drinken uit de thermosfles

Zo tegen etenstijd kwam ik bij Dick en na het uitpakken van de tugzak en een paar koppen thee gingen we uit eten; knien op z'n Limburgs, oftewel konijn in zoete saus met frietjes en verse groenten. Was lekker. Weer bij Dick thuis gekomen een fillumpie bekeken. Op mijn voorstel "De naam van de roos", een film die ik jaren geleden wel gezien heb en er helemaal niets van begreep; nu na het boek voor 90% uitgelezen te hebben begreep ik het gebeurde volledig. Heerlijke film met veel historische informatie; vooral de schandelijke wreedheden van de liefhebbende kerkvaders; walgelijk. Maar ook voortreffelijk gespeeld door James Bond en Salieri; ik heb ervan genoten!
Vroeg naar bed en middenin de nacht kon ik het toch niet laten om verder te gaan in Rutherfords boek, dus half slaperig uiteindelijk wakker geworden, ontbeten en met de bus van 9 uur naar Eupen en door naar Ternell, halteplaats van de bus.

Het Jansenkreuz.

Ik gaf al aan dat we pas met het bereiken van de zeer hoog gelegen Hautes Fagnes volop sneeuw te zien kregen; hebben we wel vaker meegemaakt; regen;en natte sneeuw beneden en naarmate je hoger komt ligt er sneeuw.
En dan de stilte en de schoonheid van zo'n sneeuwlandschap; langs de Getzbach gelopen naar het Jansen Kreus en daar even verderop over de verlatenheid van het open veen; drekkerige paden, mistige uitzichten. Ik voelde me zo gelukkig om hier weer terug te zijn; ik kan zo genieten van dit landschap met name als er sneeuw ligt.
Doorgelopen naar de Reinartshof, een voormalige boerderij, in de middeleeuwen een baken voor de reizigers op weg van Aken naar Trier of omgekeerd. De Venen waren toen ruig land met bandieten en wolven. Met het veel voorkomende mistige weer kon je makkelijk verdwalen; de vele veenkruizen getuigen van de mensen die op die manier hun leven verloren. Gewapend met de GPS en overal informatieborden hoef je daar minder bang voor te zijn.

Tekst op de gedenksteen van de Reinartshof

Grappig genoeg kwam de bus precies op het moment dat we in Roetgen aankwamen de hoek omzeilen en we waren in een uurtje weer in Vaals; is toch wel een stuk sneller dan de 5.30 uur die ik van de Venen naar Bilthoven bezig ben. Volgende keer blijf ik lekker bij Dick logeren hebben we afgesproken.
Nu dronken we nog een kop thee en nam ik de bus terug naar huis. Was een fijne wandeldag geweest en goed om weer eens bij te kletsen.

Dick heeft onderweg ook foto's gemaakt en die met een programma op internet gezet zodat je ook de route kunt zien met de plaats waar de foto's zijn gemaakt. Hier het eerste stuk tot het bruggetje over de Getzbach en hier het tweede stuk van de Getzbach over het grote veen en de Reinartshof.