 |
De beukenlaan helemaal bezaaid met blad; lekker om
daar knisperend doorheen te waden |
Ik zal een jaar of elf geweest zijn, misschien twaalf want ik had al franse les en dat kreeg je als ik me goed herinner alleen in de hoogste klas(sen?). De ouders van een klasgenoot van me waar ik toen mee bevriend was, Henkie T. gingen een herfstwandeling maken in de bossen van Baarn. Henkie's vader was kunstschilder en ging wellicht voor inspiratie naar de prachtige herfstbossen rond Baarn. Ik mocht mee; best bijzonder want we gingen met de trein. Ik weet het nog goed; in die trein zat nog een Griekse pope waarmee ik als enige met mijn "Papa fume une pipe" frans probeerde te converseren; gebrek aan zelfvertrouwen was me zelfs toen al vreemd kennelijk. Maar het plezier van de prachtige herfstkleuren in dat bos in Baarn zijn me altijd bijgebleven.
 |
| De zon tovert gewoon de gouden kleuren op de herfstbladeren |
Je hoeft er niet zo ver meer voor weg als je in Bilthoven woont; deze dag ging ik lekker aan de wandel in mijn oude bos bij de Houdringhelaan. Fiets neergezet en door de dikke laag beukebladeren gelopen; de zon op de bladeren maakte deze gewoon goudkleurig. Ik kan zo van schoonheid genieten of het nou natuur of cultuur betreft. En op zo'n zonnige dag als vandaag was dat weer heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten