Afscheid van het boek?

Allemaal ouwe boeken tussen de papierrommel in de bak voor oud papier; staat bij de kerk.

Wie had dat ooit gedacht? Boekverbrandingen waren toch een van de ergste dingen die een beschaving kon overkomen; weggooien van boeken was iets ongekends, dat deed je niet. Boeken werden doorgegeven, bewaard, desnoods zonder doel in een doos op zolder, maar weggooien dat deed je niet!
Al sinds jaar en dag koop ik geen boeken meer, althans niet nieuw; de meeste boeken leen ik van de bieb of lees ik digitaal op m'n e-reader; bij de WVT koop ik voor een paar tientjes boeken voor het goede doel; die gooi ik later weg of geef ze aan iemand. Toen mijn vriend Peter C. voor het eerst bij mij op bezoek kwam was hij verbaasd hoe weinig boeken ik in mijn kamer had staan.
Nu moet u lezer van dit blog weten dat Peter en ik elkaar kenden van de middelbare school waar wij enkele jaren bij elkaar in de klas hadden gezeten. Via schoolbank.nl hadden we elkaar weer "ontmoet" en het klikte direct. Voordat we elkaar weer fysiek ontmoetten hadden we uitgebreid via internet gecorrespondeerd over wat we zoal lazen waarbij "ons Harry", oftewel Harry Mülisch nogal eens ter sprake kwam. (Nu nooit meer Peet?!). Peter had dus de indruk dat ik niet alleen veel had gelezen maar ook veel boeken in mijn bezit had hetgeen allerminst het geval was en is.
Ik heb wel een aantal boeken hoor, vooral klassieke boeken en een aantal dat ik liever niet uitleen handelend over de chaos theorie. Mijn ervaring is dat ik uitgeleende boeken nooit meer terug krijg maar ook geen idee meer heb aan wie ik die had uitgeleend.
Mijn buurvrouw Karin heeft een heel handige manier van "niet weggooien van boeken". Ze "geeft" ze aan mij weg oftewel legt ze in stapels voor m'n deur met: "jij weet er vast wel raad mee". En nu had ze laatst een enorme stapel met "wijnboeken", allemaal zo'n veertig jaar oude boeken handelend over welke fantastische Franse wijnen er wel niet waren met veel belovende, verkleurde foto's van ouderwets geklede lieden in zonnige wijngaarden. Eén van deze bijzonder informatieve wijnatlassen zat zelfs nog in de originele plastic verpakking en was in zijn 40 jarig bestaan dus niet eens uitgepakt?! Dat heb ik alsnog gedaan en het plastic bij de plastic verpakkingen gedaan en hem met de hele stapel tegelijk naar de oud papierbak van de kerk gebracht. En wie schetst mijn verbazing .... die hele bak lag vol met oude boeken; men is kennelijk op grote schaal al dat gelezen oud papier aan het wegdonderen. Kon het niet laten om er een foto van te maken voor een blog. Waarvan acte.