Spinaziezaadjes

In het midden zo'n doorgeschoten spinazieloot; kun je
rustig opeten trouwens

Als kind geloof je onvoorwaardelijk wat je vader of moeder je vertellen; dat zijn vaak waarheden waar je het hele leven mee blijft lopen. Soms gebeurt het, althans is het mij toch wel gebeurd, dat blijkt dat die waarheden niet zo waar zijn als dat je altijd hebt gedacht. Zo had mijn vader mij in mijn jonge jaren verteld dat de schijngestalten van de maan werden veroorzaakt door de schaduw van de aarde op de maan; dat is natuurlijk niet waar; dat komt door de stand van de maan t.o.v. de zon en de aarde; pas bij een maansverduistering ontstaat er (bij volle maan!) een schaduw van de aarde op de maan.
Maar onlangs werd er een laatste waarheid, in dit geval van mijn moeder ontluisterd. Moeder had mij verteld dat de kwekers van spinazie voor een tweede oogst opnieuw inzaaiden voordat de eerste spinazie was geoogst. Die scherpe hoekige zaadjes konden dan tussen de blaadjes zitten. Mijn moeder ploos dan ook de spinazie altijd heel zorgvuldig na tijdens het wassen.
Maar nu hoorde ik van Theo mijn vriend en moestuinier dat spinazie bij droog en koud weer (zoals heden het geval is) in het zaad kan schieten en dat is hard en niet smakelijk. Van opnieuw inzaaien was nooit sprake, aldus Theo.
En daar ging mijn laatste ouderlijke zekerheid. Neemt niet weg dat vrijwel alles wat mijn ouders mij verteld hebben toch wel waar bleek te zijn, anders was ik vast niet terecht gekomen waar ik terechtgekomen ben. Dank daarvoor lieve ouders!