Der Rosenkavalier in Düsseldorf

Fontein in de binnenstad van Düsseldorf

Roos is sinds enige tijd lid van de Vereniging vrienden van de Opera. In dat kader hebben wij vandaag de opera "Der Rosenkavalier" van Richard Strauss gezien in Düsseldorf. Keurig verzorgd, met busreis zijn we op één dag op en neer geweest, hebben we nog de gelegenheid gehad om de stad te bezoeken, en natuurlijk de opera gezien en gehoord.
Eerlijk gezegd wist ik niet beter dan dat de Rosenkavalier een operette was van Johann Strauss; de titel klinkt zo operettig, maar dat is zeker niet het geval. Het is wel een vrolijke opera, zoals de meeste opera's die ik ken is het wel een beetje kluchtig met verkleedpartijen en uiteraard geschraagd op een krankzinnig verhaal, vergelijkbaar met de verhalen onder de meeste balletten.
Maar er zit ook wel een filosofie achter; die werd mij overigens pas duidelijk toen Roos mij daarop wees in de twee pauzes tussen de verschillende actes en in de bus op de terugweg. En toen ik het filmpje terugdraaide om maar eens in beeldspraak te blijven, kreeg het verhaal toch wel meer inhoud voor me.
Het theater was net als dat in Koblenz meer de maat die mijn voorkeur heeft; niet zo'n enorme zaal met grote afstand tot de spelers. Je kon de zang goed zelfs heel goed horen; het orkest was in mijn beleving zelfs wat (te) hard.

De intieme zaal van de opera van Düsseldorf

Zowel op de heen- als de terugweg werd door een zeer deskundige operakenner toelichting gegeven aan de hand van anecdotes en kennis. Dat is toch wel een toegevoegde waarde van zo'n vereniging van "vrienden van". De mede-vrienden waren allemaal van onze leeftijd of wat ouder; plezierige mensen, die elkaar goed kenden; wij werden leuk opgenomen in de kring.
De voorstelling begon om 18.00 uur; we vertrokken al om 12.00 uur vanaf het Jaarbeursplein en waren om 16.00 uur in de stad; tijd genoeg voor een bezoek en een gezellige lunch in de Altstadt. De ober was een onvervalste Andaluciër zodat we nog leuk Espagnol konden hablaren. Ay Cruzcampo? No signor, ay San Miguel; dus een echt Spaans biertje op een Duits terras gedronken. Het was mooi weer en het was gezellig.
De terugweg liep eigenlijk gesmeerd; iets over enen kwamen we aan in Utrecht en met een taxi waren we al om half twee thuis. Een hele onderneming waarvan ik dacht: "dat doe ik niet weer", maar een dag later en goed uitgeslapen kijk ik daar toch wel anders tegenaan. Was een leuk en goed idee Roos! Doen we nog wel eens; trek me maar uit mijn "comfort zone". Leer mij ook maar om van opera te genieten.

Ik ken Richard Strauss eigenlijk alleen van zijn "Vier letzte Lieder"; muziek van de meest romantische soort; ik vind het schitterend en het raakt mij telkens weer. Maar die opera "Der Rosenkavalier" was toch wel heel anders; noem het verrassend, noem het een beetje dissonant op z'n tijd. Af en toe hoorde ik iets van Mahler of iets van Wagner zelfs, maar dat was met opzet ook van Johann Strauss wanneer het ordinaire karakter van de Graaf moest worden onderstreept. Maar ook hoorde ik af en toe de schitterende romantische klanken die ik zo goed ken van Richard Strauss.