Zo kan het ook

Paleisje van Jacques en Ellen

Vandaag naar Jacques in de Beemster geweest en naar m'n nicht Vera in Purmerend. Ik had niet zo'n zin om heel vroeg met de trein te gaan dus heb ik een forse investering gedaan om ondanks mijn Dalvrij abonnement in de spits te gaan reizen, ja ja, het kan niet op! Het waaide als bij het laatste oordeel; met muts en handschoenen naar het station en via Amersfoort naar Amsterdam CS. Op het nieuwe busstation moest ik met bus 301 of 306 naar Purmerend, halte Koogsingel om vandaaruit verder via Kwadijk naar Hobrede te lopen waar Jacques vlakbij woont op een paradijselijk plekje in de zeventiende eeuwse polder de Beemster. Maar het vinden van de bus gaat niet meer zo makkelijk wanneer moderne techniek en het toch wat afnemend gezichtsvermogen je daarin beperken. De bus zou op perron H staan, maar daar aangekomen zag ik bus 301 niet aangegeven, daarentegen kwam stadsbus 33 die prompt volliep. Ik vroeg in mijn onnozelheid aan de chauffeur of hij wist of bus 306 hier ook stopte: "nee", dat wist hij niet en hij verwees me weer naar het elektronisch bord. En nu zag ik dat ik niet op H moest zijn maar op M; die verrekte kleine onduidelijke letters leken op elkaar. Nu is dat in de spits geen probleem want de bussen naar Purmerend rijden werkelijk af en aan.
In de door mij genomen bus 301 zat de chauffeur klaar om te vertrekken; op weg naar de Prins Hendrikkade; een onwaarschijnlijke chaos van door elkaar rijdende fietsers, het rode stoplicht negerend, auto's dwars door elkaar, een meneer op de fiets met een aangelijnde hond; ik moest er gewoon om grinniken. En dan via de IJ-tunnel door het noord hollandse landschap; een grote vlucht aalscholvers met de broedvlek onder de vleugels zoals ik van Cyria heb geleerd.
En toen eindeloos door Purmerend, maar niet verder dan de halte M.L. Kingweg en niet naar de Koogsingel. Ik vroeg het aan de chauffeur en je gelooft het misschien niet, maar deze reed speciaal voor mij door naar de halte Koogsingel. Dat was wel een enorm verschil met die k....chauffeur die mij de eerste keer niet naar de halte Vurige Staart wilde rijden.