30 april 2015

Het plekje van de zonsverduistering

De fraaie barokke kerk van Ottobeuren
Het hotel in Ottobeuren op tijd verlaten om de bus van iets voor tienen te halen; op naar Memmingen en de trein genomen naar Freising waar we rond half twee aankwamen. Het was prachtig weer, dus snel de bagage naar de kamer gebracht en na een broodje op een terrasje eropuit. We wilden de plek proberen terug te vinden waar we op 11 augustus 1999 de volledige zonsverduistering hebben aanschouwd. Roos wist het eigenlijk goed te duiden. Via een gloednieuwe universiteitswijk kwamen we in een rustig bos dat ons wel bekend voorkwam. En ja, daar vonden we de plek waar we stonden toen we dat natuurverschijnsel in zijn volle glorie konden zien; de zon die steeds verder verdween achter de maan en op het moment suprême volledig verdween, waarbij de corona tevoorschijn kwam als een oplichtend paarlensnoer. 
In de volle zon, op het plekje waar we 16 jaar geleden de
volledige zonsverduistering hebben mogen zien.
Ik kon geen adem meer halen van bewondering; nooit heb ik zoiets bijzonders gezien. Ik beschouw het als een ongelooflijk voorrecht dat we op één van de weinige plekken waren waar de volle zonsverduistering zichtbaar was. Liep ik (niet Roos) toen in de regen en met hangend hoofd van teleurstelling de heuvel op waar de verduisteringstijd maximaal zou zijn, daar werd het langzaam maar zeker droog, wolkenarm en op het belangrijke moment ontstond er een groot gat in de bewolking waardoorheen we de zonsverduistering konden aanschouwen. We hoorden daar bovenop de heuvel het bewonderend gejuich uit de plaats Freising waar de mensen bijeen waren op het grote plein bij de dom. Toen we weer terug liepen regende het weer?!
Wij genoten vandaag van het weerzien van deze plek en bleven er geruime tijd zitten. Daarna gingen we terug naar Freising en hebben ons opgefrist voor het diner. En dat diner was een onbeschaamd feest van lekker eten. We hebben ons beiden aan de grond vast gegeten. Zelfs een nagerecht, Kaiserschwarm (geloof ik) waarbij we wel om twee couverts bestek vroegen hebben we er voor het grootste deel ingeschoven met bier en heerlijke wijn. In bed gerold en heerlijk geslapen. Wat een feest is deze vakantie toch.

Geen opmerkingen: