Dezer dagen

Het is alweer heel wat jaartjes geleden dat ik die Volkskrant las over Jérôme Heldring, de toen hoog bejaarde voormalig hoofdredacteur van NRC Handelsblad die nog steeds 2 keer per week een column schreef in genoemde krant. Dat inspireerde mij destijds tot het schrijven van een dagelijkse Blog. Het is me in die tussentijd wel eens gebeurd dat ik er geen zin in had en ik heb ook wel eens "in de vooruit" gewerkt, maar al met al heb ik toch wel vrijwel dagelijks een Bloggie afgeleverd, zelfs toen ik voor een week of zes op vakantie in Nieuw Zeeland was zonder toegang tot internet.
En nu las ik een artikel van Bart Jan Spruyt in de Elsevier over Heldring en over zijn laatste boek, letterlijk zijn laatste boek, want hij is na verschijning hiervan in 2012 een jaar later overleden op 95-jarige leeftijd. Dat boek, dat verscheen onder de titel van zijn column: "Dezer dagen", bevat een bloemlezing uit de columns die hij schreef tussen 2002 en 2012. Ik heb het boek met veel genoegen gelezen en kan het niet anders dan eens zijn met wat ik hierover lees in de wiki pagina over Heldring en op de achterflap van het boek. Een fenomenaal geheugen, een brede eruditie, maar vooral ook zijn wens om niet maar een mening te verkondigen maar feiten en het vormen van de mening aan de lezer zelf over te laten. Scherpe analyses van politiek, historie en vooral ook religie en daarbinnen de katholieke kerk. Zij ontkomen niet aan zijn scherpe vaak wat vileine analyses.
Opmerkelijk vind ik zijn gevecht met de religie, met het godsbeeld van een rechtvaardige god die o.a. de holocaust toeliet. Evenals Bart Jan Spruyt verbaas ik me enigszins over deze fascinatie tegen de achtergrond van zijn uitbundig verklaard agnosticisme. Kan misschien ook niet anders als je uit een geslacht van dominees en handelaren bent voortgekomen.
Ik blijf Jérôme Heldring dankbaar voor het voorbeeld dat hij mij heeft gegeven in het artikel, boven genoemd.