Mozart was als wonderkind gedurende drie jaar op reis langs de hoven van Europa. In die tijd, als negen-jarige schreef hij een werk, Galimathias musicum (
kv 32), in den Haag nog wel. Terwijl ik dit beluisterde steeg mijn verbazing; je zit hier te luisteren naar het werk van een kind?! Zeker niet die genialiteit van zijn latere werk, maar menig volwassen componist krijgt
dit niet uit zijn pen. Het is werkelijk niet te geloven.
De laatste dagen ben ik erg bezig met Mozart en geniet van zijn muziek. Gisteravond bij de sportschool vroeg ik me af waarom daar de ondersteunende muziek altijd van die stompzinnige dreunmuziek moet zijn en waarom niet een bijpassend rythmisch stukje klassieke muziek; zal voor de meeste mensen "even wennen" zijn, maar op den duur zal eenieder het weten te waarderen denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten