Op naar de Irinikloof

In de Irinikloof met het waterstroompje

En inderdaad, om 6 uur ging de GSM/wekker. Ik lag al een poosje wakker en zette hem direct uit voordat hij kabaal zou gaan produceren. Het is wat gehorig hier en ik wilde de buren niet mee laten genieten van mijn wekker. Roos kwam ook bij de wereld en rustigjes aan bereidden we ons voor op de wandeling door de Irinikloof. De schemer verdween al snel voor het ochtendlicht en op naar de bus. Die vertrok klokslag 7.00 uur maar al wie er waren, niet degenen die ons gisteren op het idee hadden gebracht; zeker de wekker verkeerd gezet?!

Hoewel er regen was voorspeld werd het weer een heerlijke zonnige dag; geen druppel regen. De busrit naar Irini duurde meer dan een half uur; de weg kronkelt door dorpjes alvorens ze de Irinikloof aandoet. Daar aan het begin van de kloof was een ontbijtrestaurantje waar we met nog vier wandelaars uit de bus van Sougia koffie en een ontbijtje scoorden. De mevrouw van het ontbijt had weinig wisselgeld zo bleek. Wij hadden gelukkig voldoende muntgeld om te voldoen.

We liepen nog even de verkeerde richting op maar vonden al snel de juiste. Toen we zo’n tien minuten onderweg waren kwam één van de stellen waar we net mee hadden zitten ontbijten ons tegemoet lopen. Wat zou er aan de hand zijn? Zij waren bij de toegang tot de kloof terug gestuurd omdat ze geen kleingeld hadden. Ze hoopten dat ze ons tegen zouden komen en dat wij wel aan de financiële verplichting van 2 euro p.p. konden voldoen. Nou dat ging gelukkig goed en we liepen even met elkaar op. Gezellig wat gekout; we zouden elkaar gedurende de dag nog een aantal keren tegenkomen waaronder bij het afsluitend deel, het restaurantje waar we de fantastische wandeling met een obligate fresh orange juice besloten. Heerlijke dag weer.