Naar Memmingen

Uitzicht vanuit ons wat erg nederig onderkomen in Sougia

Toen Roos het mij vertelde dat we vanuit Chania niet naar Hahn, maar naar Memmingen verder zouden gaan had ik werkelijk geen idee wat dat te betekenen had; verrassing dus. Vandaag was het dan zo ver; we hadden ons gisteravond geïnstalleerd in een bijzonder nederig onderkomen in Chania; helaas was Pia, waar Roos maanden geleden telefonisch had geboekt vol; ze zorgde wel voor een ander adresje waar we hoog boven de stad een kamertje konden betrekken en een badkamertje met WC waarvoor je bijna een athleet moest zijn om er gebruik van te kunnen maken. Vreselijke stad dat Chania, middenin de nacht een alarm dat aan bleef houden; motoren met "stoere jongens" die maar rond bleven lawaaien.
We hadden de bus van 7.00 uur naar het vliegveld; de reis werd sterk bekort door het fantastische boek van Cheryll Straighed over haar barre wandeltocht over de PCT.

Velden vol paardenbloemen en één Roos

En daar landden we in Memmingen, in de Allgau. Met de bus naar Memmingen, geld getrokken en ontzettend lekker gegeten. En toen gewandeld naar Attenhausen. Onderweg spraken we een allervriendelijkste dame die ons wees op een aantrekkelijk pad door de velden; prachtige velden vol met paardenbloemen, maar, tot onze schrik, helemaal geen insecten dus ook geen zwaluwen of andere vogels. Wel mooi maar toch doods. Zelfs bij een open stuk water zag ik geen zwaluwen.
Vlak voordat we bij ons onderkomen zouden aankomen begon het keihard te regenen, maar dat hield niet aan. We werden allervriendelijkst ontvangen en vorstelijk onthaald op een broodmaaltijd met allerlei lokaal lekkers. Ik was doodop van die vier uur non-stop wandelen na die week bergwandelen in Sougia. Het heeft 'snachts vreselijk geonweerd heb ik horen zeggen, maar i.t.t. de motorfietsers konden de ratelende donders me niet wakker maken, laat staan wakker houden. Als een blok geslapen.