Van een beetje zout knap je op

Bij het bekende meertje van de reigers; nog vol water

We hadden een bijeenkomst met de reisleidster van Arke, Femke; zij gaf wat informatie over Lesbos en de mogelijkheden van excursies. Hoewel ik eigenlijk niks heb met excursies hebben we ons ingeschreven voor een excursie naar het versteende woud (petrified forest) en nog een tocht naar het zuiden van het eiland. We zullen zien.

Na afloop zijn we aan de wandel gegaan; Roos had a.d.h.v. de uitstekende kaart van Lesbos een wandeling uitgezocht richting Limonos. Zo gezegd zo gedaan; via het strand gelopen, klein stukje langs de weg en toen het boerenland in. Het was snoeiheet; we hadden flink water meegenomen maar onderweg kwam de kraan bij het kerkje prima van pas. Ook hebben we wat zout genomen vanwege het zweten en het bijpassend zoutverlies. Je voelt je dan meteen een stuk energieker, dus was het echt nodig!

De wandeling naar het Limonos klooster konden we in eerste instantie niet vinden, wel het meertje waar ik met SNP regelmatig ben geweest ‘smorgens in de vroegte om reigers te bekijken. Nu waren er geen vogels; het meertje stond nog wel vol water en er waren volop waterschildpadden van groot tot heel klein. We liepen iets anders terug en kwamen toen het wandelpad naar Limonos tegen; het stond er goed gemarkeerd. Kennelijk realiseert men zich in Lesbos dat er onder de toeristen wandelaars bevinden; doet mij genoegen.

Bij terugkomst van de late, niet meer zo hete middagzon genoten bij het zwembad en lekker opgebruind en afgekoeld. In het dorp gegeten bij het Family restaurant; we hadden ons voorgenomen om bij zoveel mogelijk verschillende gelegenheden te gaan eten (met de nadruk op verschillende), dus iedere dag een andere. Maar dit was wel een erg leuke gelegenheid. Roos nam Kleftiko en vroeg waar die naam vandaan kwam. Had iets te maken met de turkse tijd hier en dat de mannen die zich in de bergen hadden verscholen voor de turken, eten kwamen halen bij hun familie. Roos heeft het verhaal paraat. Maar we kwamen ook over de NLse toerist te spreken en van het een kwam het ander en we boden aan om haar menukaart in het NLs te vertalen.