Huis te Linschoten

Hèt huis te Linschoten

Keizer Karel V heeft destijds bepaald welke landgoederen zich mochten tooien met het epitethon "kasteel"; daar hoorde destijds het Huis te Linschoten niet bij; aldus hoorden wij bij de rondleiding op het landgoed Linschoten; het huis zelf kregen wij niet te zien; dat is slechts open voor publiek bij zeer bijzondere gelegenheden zoals het huisconcert dat hier twee keer per jaar wordt gegeven.
Maar wat wij wel te zien kregen was zeer de moeite waard! Een goed onderhouden landgoed, dat door de zeer beperkte toegankelijkheid voor publiek (slechts zeldzame excursies o.l.v. gastvrouwe Yvonne) rust uitstraalde; of je terug stapte in het verleden.
Tegenstrijdige gevoelens struikelden over elkaar heen terwijl ik dit schoons allemaal zag; de Franse revolutie die zich verzette tegen deze overmatige particuliere rijkdom versus de schoonheid van ons behouden gebleven cultuurgoed; zou dit geen museum kunnen herbergen?
Maar al met al kon ik mij toch wel goed vinden in de bestaande situatie met een bestuur van de stichting Landgoed Linschoten, waarin het landgoed is ondergebracht en dat het landgoed beheert naar de wens van de laatste eigenaar die zonder nazaten het aardse voor het hemelse inwisselde in de jaren zestig en aldus bepaalde in zijn laatste wil.

In de "kasteeltuin"

Het huis zelf zag er fraai uit temidden van een water en met brug verbonden; de voormalige stallen; de boerderijen. Het landgoed is enorm groot; het telt 20 boerderijen die verpacht worden. Slechts de tuin rond het huis zelf is ontoegankelijk, hoewel de jeugd van Linschoten in de winters wel ging schaatsen op de vijvers van het landgoed via de dichtgevroren sloten natuurlijk makkelijk betreedbaar.
Een niet meer in gebruik zijnde ijskelder kon bezichtigd worden; 'swinters overwinteringsplek voor de vleermuizen.
Na afloop aten we onze boterhammetjes zittend op een bankje voor het ingangshek en nog nagenietend van het schoons dat we hadden gezien. Nog even honing gekocht bij de theetuin even verderop en toen naar slagerij Ferry Lempers in Linschoten.
Met een rugzak vol leeftocht kwam ik thuis: 2 kg pruimen die ik aan de kant van de weg voor 1 euro had gekocht, pot honing, vlees en conserven van Ferry. s Avonds nog een glaasje wijn bij Roos en thuis nog het laatste half uur van NL- Brazilië gezien. Leuke afwisselende dag.