Het versteende woud van Lesbos

Een enorme versteende boomstam van
25 miljoen jaar oud

Vandaag was de excursie naar het Petrified forest. We zouden om 9.25 worden opgehaald; werd uiteindelijk 9.50, maar goed toen zaten we dan ook. Een gids met een zeer serieuse taakopvatting en die ons dan ook uit en te na vertelde over iedere bijzonderheid die ons te wachten stond en dat met een (nog eens versterkt) volume dat ik er doof van werd. Ze meende het goed maar ik en velen met mij kregen er een sik van. Allereerst kwamen we aan in het Limonos klooster dat ik al goed ken van mijn SNP reizen alleen wist ik niet dat het Limonos heette. Het was dus het doel geweest van onze wandeling van gisteren har har. Voor het eerst binnen geweest en het was bijzonder interessant. We hebben het museum van het klooster bezocht met onwaarschijnlijk oude documenten zelfs van de 9e eeuw, op perkament; onwaarschijnlijk oud dus.

Daarna verder naar het versteende woud onder het niet aflatend gedaver van onze overigens zeer deskundige gids; ze meende het goed maar het ging toch vooral aan me voorbij. Na een lange rit door het bergachtige landschap van West Lesbos kwamen we bij dit 25 miljoen jaar oude restant van een bos aan. Geconserveerd door de werking van de zwavel bij de uitbarsting, asbedekking en mineralisatie. Bij de verwering zijn de keiharde versteende stammen voor een deel zichtbaar geworden. Bij wegwerkzaamheden komen ze eveneens weer tevoorschijn na 25 miljoen jaar; een onwaarschijnlijk lange tijd geleden toen van Homo Sapiens nog lang geen sprake was?!

Heerlijk verse schelpen gegeten in Sigri; een heel gepiel

Wij liepen het park zoveel mogelijk door en zagen een veelheid aan verschillende vormen; het was snoeiheet en er viel niets te schuilen tegen de zon. Hoefde ook niet want we waren hier maar een uurtje; was ook lang genoeg. Daarna naar het museum over dit woud in Sigri. Dat was bijzonder de moeite waard; gaf veel informatie over vulkanisme en toonde een keur aan fossielen. We waren er van onder de indruk.

En tot slot een heerlijke lunch/diner in Sigri; kleine kustplaats in het uiterste westen van Lesbos. We zaten hoog boven het water met een uitkijk over een haventje; de vissen zag je zwemmen.
Ik heb er nog twee steentjes, die ik voor die gelegenheid had meegenomen van het Hulshorster zand, precies een week geleden, in het water gegooid.

En dan nog de reis terug naar Skala Kalloni en het hotel. Het was de moeite waard vonden we al met al. Nog even een biertje bij het zwembad.