 |
| Mijn stoere Roos in de kano |
Lang geleden, in de tijd dat ik nog een auto had, een lelijke eend, ging ik samen met Lien op de zondagen in de buurt "een stukkie rijden". We woonden destijds in Amsterdam en gingen dan vaak naar Noord Holland boven het Noordzee kanaal. Zo ook naar Jisp en Neck. Maar dat was inmiddels wel ruim 35 jaar geleden; was naar mijn herinnering nooit meer in jisp geweest; ik verheugde me dan ook om meerdere redenen op het bezoek dat we brachten aan mijn nieuwe vrienden Cyria en haar partner Cune.
Alleen al de busrit van Wormerveer naar Jisp, langs de oude pakhuizen aan de Zaan, inmiddels industrieel erfgoed; door de smalle straat van Wormer en door de landerijen naar Jisp; Zaanse huizen, uitzicht over het polerland; ik voelde me helemaal weer thuis!
 |
| Met Cyria in de boot; Cune op de achtergrond |
En een gezellige dag dat we hebben gehad! Lekker bijkletsen over van alles; heerlijke lunch en toen een hachelijke kanotocht doot de poldersloten. Had ik nog nooit gedaan. Maar "flink" als ik ben geworden dankzij de heldhaftige daden tijdens
onze vakantie op Kreta durfde ik ook deze "waaghalserij" zonder schromen aan. "Dat doen we wel even", dacht ik nog. Maar na anderhalf uur had ik toch wel een paar moeie armen en m'n handen waren zodanig verstijfd dat ik er nog niet eens
"Für Elise" van Beethoven mee had kunnen spelen, misschien de vlooienmars, maar meer niet. Kortom, een succes en ontzettend leuk idee. Dank daarvoor aan onze gastvrouwen. Na nog even na-kanoën bij een kopje weer terug met het busje, trein en bus naar huis en vroeg naar bed; de volgende dag had ik een afspraak met Ab om te helpen met beheer van de veenmosrietlanden in de Eilandspolder, dus opnieuw over het water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten