Toch weer vogels gezien

Vandaag wilde ik Roos de zoutpannen laten zien; kwam goed uit want het boekje van Maunders , met wandelingen in dit deel van Lesbos dat ze had gekocht beschreef precies de wandeling die ik zo globaal had willen maken. Via het dorp waar we eerst nog wat feta en tomaat inkochten voor onderweg gingen we naar het riviertje, waar tot mijn genoegen nog steeds wat (zoet) water door stroomde. Een zwarte ooievaar stond ons op te wachten en daar hoorde ik ook het karakteristieke geluid van bijeneters; een stel sterns maakte jacht op vis; magnifiek gezicht zoals ze zich in het water storten en met een vis in de snavel weer boven komen. Een dwergstern, kikkers, vissen, kuifleeuwerikken het kon niet op met de natuurlijke levende have alhier; ik miste wel het geknetter van de cetizanger; die was kennelijk vertrokken. Ik was blij dat ik m'n kijker had meegenomen. We liepen verder door het savanne-achtige landschap. Ik zag een hop, toch niet zo'n heel algemene vogel; hij bleef rustig zitten en Roos kon hem ook goed zien. Verder naar de enorme zouthoop en via het pad naar de inmiddels bekende uitkijkhut van waaruit je een fraai uitzicht hebt over de zoutpannen. Kluten, steltkluten, flamingo's, een watersnip, tal van vogels weer.
Terug naar het hotel en nog even lekker liggen zonnen en wat zwemmen. Daarna naar het Family restaurant, waarvoor ik inmiddels de menukaart in het NL's heb vertaald. Meteen maar Facebook vrienden geworden met de enthousiaste jonge vrouw, Vasso, de dochter van "de baas" van het Family restaurant. Weer lekker gegeten daar. Was een heel fijne dag.