Het dorp niet uit geweest

 Zomaar een dag niksen is niks voor mij, althans, ik laat het zelden of nooit gebeuren tenzij het weer of ander ongerief het buitengebeuren onmogelijk maken. Dat was vandaag niet het geval; we zijn gewoon lekker een daggie thuis in Wijhe gebleven en hebben zitten koffie drinken, fijn zitten praten over de grote gebeurtenis die Roos heeft georganiseerd als hoogtepunt van haar 70e verjaardag; een concert met zelf gecomponeerd werk en dat professioneel uitgevoerd; tisnieniks!
Maar ook naar de kinderboerderij om kakelverse eitjes te kopen. Dat was ontzettend leuk; gekakel van het prachtige nieuwe toom van Red Islands, de legkip bij uitstek. Maar ook de konijnen en de tropische vogels; geiten in alle maten en zelfs twee hangbuikzwijntjes. Ik blijf Wijhe toch wel een heel bijzondere plek vinden en ben blij dat Roos hier is neergestreken. Nu met al die stakingen van het OV is het lastig om wederzijds bezoek te plannen maar dat zal toch wel een keer overgaan.
Ik nam mij voor om lekker morgen aan de wandel te gaan en eindelijk een keer de trein van 6.30 uit Wijhe te nemen; het wordt een warme, benauwde dag, dus zo vroeg mogelijk beginnen en Roos lekker laten doorslapen.