 |
| Volop oogsttijd overal |
Ik was gisteravond na een happie eten "even" op bed wat gaan lezen en werd om 22 uur verrast wakker met het licht nog aan. Moest er zelf om lachen en bereidde me voor op de bedoelde nachtrust.Het effect was natuurlijk dat ik weer om 4 uur volledig uitgeslapen wakker werd en daarom dacht: "waarom niet ch maar weer naar Limburg, het is prachtig weer". Ik merk dat het trein reizen me - net als vroeger in mijn forenzentijd - geen enkele moeite kost; beetje vroeg op, beetje op tijd naar bed en lekker aan de wandel i.p.v. aan het werk. Ja inderdaad, het lijkt wel of het werk plaats heeft gemaakt voor lekker aan de wandel.
Voor vandaag had ik Komoot een track laten construeren van Gronsveld naar Slenaken, een route van iets minder dan 15 kilometer. Het was weer heerlijk weer en toch weer een aantal nieuwe paden en stukken die ik niet eerder had gezien, maar ook plekjes waar ik met Roos had gezeten en gewandeld als in het Savelsbos. Daarvan stuurde ik haar dan ook een WhatsApp bericht met foto. Door het landbouwgebied en uiteindelijk in het dal van de Gulp. Handig dat ik zo langzamerhand wel de route en de bustijden van lijn 57 ken zodat ik keurig op tijd op de halte stond. De rit naar Maastricht verliep dan ook naar wens en verwachting. Echter, de reis terug naar Utrecht was wat minder; er had iemand zich van het leven beroofd door zich voor de trein te werpen ergens tussen Sittard en Roermond dus reden er geen treinen verder dan Sittard. Ik nam toch maar die Intercity naar Sittard maar daar bleek het nog meer dan een uur te duren voordat de gang in het treinverkeer weer haar beslag kon krijgen. Ik ging weer lekker warm terug in de Intercity en wachtte totdat die weer terug ging naar Maastricht. Ondertussen raakte ik in een bijzonder leuk gesprek met een jonge vrouw, docente geschiedenis begreep ik; we spraken over verschillende aspecten van de geschiedenis; Eleonora van Acquitanië en natuurlijk de Romeinen passeerden de revue. Ik noemde de hedendaagse anarchie die ook in de Romeinse tijd vaak de kop opstak maar waarbij het vaak juist de kracht van de overreding was waarmee de orde weer werd hersteld. Leuk gesprek. En we gingen terug naar Maastricht. Daar werd onze trein bestormd door lieden die naar binnen wilden en het werd mij duidelijk dat deze trein als eerste weer naar het noorden zou vertrekken. Ik ging dan ook weer snel naar mijn zitplaats en nam die in tot we in Utrecht waren. Was dus wel een latertje geworden.
Was al met al een heerlijke dag geweest, althans voor mij; ik had wel te doen met degene die voor de trein was gesprongen; wat moet je toch wanhopig zijn om op zo'n mooie dag uit het leven te willen stappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten