Bij de k'nijnspiep

 

Kriekbier bij de k'nijnspiep

Het stond al een tijd in mijn agenda dat we vandaag naar een wereldpremière van het oratorium "Het gouden kalf"  van componist Jan-Peter de Graaff zouden gaan, uitgevoerd in Maastricht in het Theater aan het Vrijthof. We zouden elkaar "wel ergens onderweg", of in Maastricht ontmoeten. De reis is voor Roos aanzienlijk langer dan voor mij uit Bilthoven. Ik kwam rustig op gang en nam de trein in de loop van de ochtend. Terwijl ik Roos appte vanuit station Bilthoven dat ik was vertrokken appte zij even later terug of ik misschien een Bosch bolletje van de bekende bakker Jan de Groot zou lusten. Domme vraag natuurlijk, maar we maakte tevens de afspraak om elkaar dan ook in den Bosch te ontmoeten. Zij had er geen bezwaar tegen om even in Den Bosch rond te lopen en bij mij in de trein in te stappen. Ging niet helemaal soepel omdat Roos vergat om op haar telefoon te kijken. Ik had haar uitgebreid ge-appt dat ik voorin zat, beneden links, maar al wie kwam, geen Roos. Uiteindelijk kwam ze in Eindhoven gezellig bij me met de lang verwachte Bossche bol. Ze had gelukkig ook hèt vorkje en zelfs een mesje bij zich, voorzienend als ze was en ik slokte de enorme chocolade-slagroomsoes naar binnen; verrukkelijk. Tot mijn stomme verbazing slaagde Roos er niet in om de hare er geheel in te proppen; ze liet de helft staan. Zo bij Sittard stelde ik voor dat ik me wel zou opofferen en die resterende helft opeten. Toen kwam de aap uit de mouw, ze had er drie gekocht en er al eentje weggehapt. Heerlijk nog zo'n halve bol; onverbeterlijke lekkernij!
In Maastricht zochten we ons hotel op en lieten de bagage achter. Vervolgens de stad in en bij de K'nijnspiep een biertje gedronken. En 's-avonds naar het oratorium van Jan-Peter. Daarover blog ik apart; ik loop heden zo ontzettend achter dat ik me niet meer aan de datums kan houden.